Bez tytułu, lata 70. XX w.

Charakterystyczny podział płótna na dwie strefy pojawia się u Andrzeja Kowalskiego już w latach 50. Na ich powierzchniach umieszczał ekspresyjne motywy, najczęściej o formach abstrakcyjnych przywodzących skojarzenia ze światem organicznym. Sam artysta zapytany o to co wpływa na jego język artystycznej wypowiedzi mówił, że to co interesuje go najbardziej to "dramat materii. Wyrażam go biegunowo skrajnymi płaszczyznami faktur: zupełnie płaską i spiętrzoną, nawarstwioną, spontaniczną". (O. Wieczorek, W pracowniach plastyków (2). Abstrakcje Andrzeja S. Kowalskiego, "Wiadomości Zagłębia", 20-26.04.1962) Mimo, że faktura w jego obrazach jest niezwykle żywa, często wielowarstwowa, jego sztuka daleka jest od tego co określamy mianem malarstwa materii tak chętnie uprawianego przez artystów pokolenia Kowalskiego. Według Jana Trzupka twórczość ta wpisuje się natomiast w dialog z nowym katastrofizmem lat pięćdziesiątych. "To już nie tylko reakcja na przeszłą dokonaną apokalipsę czasu wojny, na obraz miast skamieniałych i ‘krzyczących kamieni’ ale też na wyobrażenie nuklearnej zagłady. (…) Idąc dalej, albo nieco inaczej, tropem kamienno-geologicznej metafory, wkraczamy w obszary bliskie filozofii Perra Teilharda de Chardin, chrześcijańskiego ewolucjonisty, którego już od dziecka fascynowało ‘wszystko co jest gęste’, po studiach teologicznych skłoniła go ta pasja do studiowania geologii i czerpiąc z obu tych dziedzin stworzył oryginalną filozofię. Wreszcie, wracając do Bachelarda, zauważyć trzeba, że ziemia to znów i mimo wszystko - trwanie. Takim właśnie jest przesłanie ziemi w bachelardowskiej psychoanalizie materii. Wątki tych możliwych interpretacji jedynie tutaj sygnalizuję jako postulat dalszych analiz i badań, tak w odniesieniu do twórczości malarskiej Andrzeja S. Kowalskiego, jak i przesłanej teorii i filozofii wyrażonych w jego tekstach i wypowiedziach". (Jan Trzupek, [w:] Andrzej S. Kowalski, red. Jan Trzupek, Katowice 2013, s. 95) W obrazach Kowalskiego również barwy budzą skojarzenia z ziemią i naturą, tym co charakteryzuje jego obrazy jest szczególna wrażliwość artysty na kolor i niezwykła biegłość w operowaniu malarskimi technikami.


Malarz, grafik, pisarz, eseista, publicysta i pedagog. Profesor filii krakowskiej ASP w Katowicach. W 1955 roku ukończył Wydział Malarstwa krakowskiej ASP, uzyskując dyplomy: malarza u Adama Marczyńskiego i grafika u Ludwika Gardowskiego. Członek Grupy Krakowskiej, grupy Zagłębie i Arkat. Aktywny uczestnik opozycji antykomunistycznej. Jego twórczość obejmuje malarstwo sztalugowe, ścienne, mozaikę, rysunek i grafikę. W jego twórczości malarskiej i graficznej od końca lat 50. przenikają się organiczne, swobodne formy plam o charakterystycznej tonacji barwnej (brązów i żółcieni oraz oliwkowych zieleni i szarości), komponowane z konsekwentnym porządkiem geometrii. Intuicyjne rozstrzygnięcia malarza dopełniane są wyraźnym pierwiastkiem racjonalnym. Z czasem w swoje kompozycje zaczął wprowadzać motywy geometryczne bądź figuralne. W latach 80. był silnie związany z ruchem kultury niezależnej. Wystawiał swoje prace w kraju i za granicą. Prace artysty znajdują się w zbiorach m.in. Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum Historii Katowic, Muzeum Archidiecezjalnego w Katowicach, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu oraz licznych kolekcjach prywatnych. "Obrazy młodego Polaka Kowalskiego, komponowane z zasady wzdłuż osi pionowej, ukazują malarza rasowego, obdarzonego umiejętnością przyrządzania niezwykłych barw, stwarzania ciepłej a zarazem subtelnej atmosfery i odznaczającego się przy tym ujmującą powściągliwością… To malarstwo wysmakowane, lecz dyskretne, spodoba się na pewno tym, którzy cenią umiar i lubią wyszukane a niepretensjonalne współbrzmienia kolorystyczne…" - pisał o wystawie w Galerii Lambert Michel Courtois na łamach paryskiego magazynu "Arts 30" (Andrzej S. Kowalski, red. J. Trzupek, Katowice 2013, s. 41).


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite".