Elipsa V, 1968 r.

WYSTAWIANY:
- Galeria ABC - Przypomnienie i kontynuacja, Muzeum w Gnieźnie, 1999
- Anna Cyronek, wystawa indywidualna, Galeria A, Gniezno, maj - czerwiec 1970
LITERATURA:
- Anna Cyronek-Kalinowska. Malarstwo, [oprac.] Wojciech Makowiecki, Mirosław Pawłowski, Galeria Miejska Arsenał, Poznań 1999, s. 54 (il.)
- Anna Cyronek, katalog wystawy, Galeria A, Gniezno 1970, s. nlb. (spis)


Anna Cyronek po dziś dzień pozostaje artystką nierozpoznaną poza środowiskiem poznańskim. Jej panieńskiego nazwiska na próżno szukać w książkach traktujących o osiągnięciach sztuki polskiej. Jako wieloletnia życiowa partnerka malarza Tadeusza Kalinowskiego nigdy nie ustępowała mu talentem. Wspólnie wystawiali swoje prace i tworzyli w jednej pracowni, ale styl każdego z nich wyróżniał się silnym indywidualizmem. Autorka edukację artystyczną odebrała w poznańskiej ASP na Wydziale Architektury Wnętrz, a dyplom z zakresu malarstwa uzyskała dopiero w wieku 36 lat. W latach 50. zainteresowała się możliwościami, jakie niosła sztuka informelu, następnie tworzyła prace w nurcie abstrakcji geometrycznej i op-artu. Największą popularność przyniosła jej seria prac geometrycznych z lat 60., zatytułowana "Elipsy". Prezentowana praca pochodzi z tego cyklu, który cechuje zarazem lapidarność form i elegancja. Dominantą każdego z płótna i nieskończonym źródłem rozwiązań formalnych pozostawał owal tworzony z symetrycznych form geometrycznych utrzymanych, w czystych barwach. Przez prawie pół wieku Cyronek konsekwentnie tworzyła swoje prace w jednym z pokoi, dostosowanym do funkcji pracowni, w mieszkaniu, którego metraż wynosił niespełna 45 m². Artystka z okazji swojej dużej wystawy retrospektywnej w Arsenale w trakcie wywiadu z synem Adamem Kalinowskim przyznała, że sztuka zawsze była jej miłością i prawdą, pomiędzy jednym naleśnikiem a drugim rekompensowała jej kłopoty życia.
Studia odbyła w poznańskiej PWSSP otrzymując dyplom w 1955 r. Od początku artystycznej działalności związała się z awangardą malarską zajmując się przede wszystkim abstrakcją. Wychodząc z informelu konsekwentnie dążyła do stworzenia własnej koncepcji obrazu. W latach 60-tych obracała się w kręgu abstrakcji geometrycznej, następnie zbliżając się do op-artu, by w latach 70-tych przejść do swobodnych konstrukcji, które w latach 80-tych uzyskały liryczną formę. Do 1992 r. zrealizowała 9 wystaw indywidualnych oraz brała udział w ważnych wystawach sztuki polskiej, m.in. Salony Marcowe w Zakopanem, Złote Grono w Zielonej Górze, Festiwale Malarstwa Współczesnego w Szczecinie.

PODATKI i OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.