Bez tytułu, Z cyklu: Marta, wracaj!, dyptyk, 2006 r.

W latach 1999-2004 studiowała na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP. Dyplom (w pracowni prof. Leona Tarasewicza oraz aneks do dyplomu w pracowni litografii prof. Władysława Winieckiego) był ironiczną grą z malarstwem przez duże M. Artystka malując na wielkoformatowych płótnach różnokolorowe kompozycje z grochów zakpiła sobie nie tylko z malarskiej tradycji, ale także oskarżyła Akademię o seksizm. Okrasko stawiała pytanie nie tylko o mobbing stosowany wobec przyszłych artystek, ale także o ich bezkrytyczne podporządkowanie się wobec zaistniałej sytuacji. Jest także autorką realizacji "Znicze dla Ojca Świętego" (2005) - ironicznej obserwacji masowej histerii polaków po śmierci Jana Pawła II, ale także refleksji nad zmianą wrażliwości, sposobów wyrażania swojej empatii, medializacją uczuć. W prezentowanej pracy Okrasko wskazuje na niebezpieczeństwo podejmowania przez artystów działalności komercyjnej.
Działania Okrasko są ironiczną refleksją na temat sztuki, ale także dekonstrukcją reguł, którymi rządzi się tzw. artystyczny światek. Zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie "Debiut Roku" - "Tolerancja" w 2004 r. Nominowana do nagrody Fundacji Deutsche Bank i Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w konkursie `Spojrzenia` 2011 r. Była związana z Galerią Czarna w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie.