Mój profesor maluje w paski a ja w groszki, bo to jest bardziej dziewczęce, poliptyk, 2004 r.

POCHODZENIE:
- Galeria m2, Warszawa
- kolekcja prywatna, Warszawa
WYSTAWIANY:
- Anna Okrasko, Mój profesor maluje w paski, a ja w groszki, bo to jest bardziej dziewczęce, Galeria Wizytująca, Warszawa, 2004
LITERATURA:
- Max Fuzowski, MaxSonda. Rozmowa z Anną Okrasko,
„maxmagazine4free”, 04/05, s. 68 (il.)

Dyplom Anny Okrasko, „Mój profesor maluje w paski, a ja w groszki, bo to jest bardziej dziewczęce”, obroniony przez nią w 2004 na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni profesora Leona Tarasewicza„ stanowił drwinę ze sztampowych przesądów na temat różnic między sztuką kobiet i sztuką tworzoną przez mężczyzn. Odnosił się również do typowo akademickiej hierarchii (relacji mistrz – uczeń) i stanowił wyraz buntu wobec częstego na uczelniach artystycznych kopiowania rozwiązań formalnych nauczycieli” (Karol Sienkiewicz, dostęp na: culture.pl, 2007). Prezentowana praca pochodzi właśnie z dyplomowego cyklu artystki, który w lekkiej i ironicznej formie podejmuje wątek funkcjonowania kobiet w życiu artystycznym. Anna Okrasko w żartobliwy sposób odnosi się również do relacji mistrz – uczennica. Historia zatoczyła koło – w 2008 Leon Tarasewicz, uczelniany profesor artystki, wystawił obrazy, na których pojawia się wzór regularnych kropek. Inspiracją były dla niego suknie andaluzyjskich tancerek flamenco.
W swojej twórczości Okrasko nie boi się porównań do innych, starszych malarzy. Wręcz przeciwnie, ona je prowokuje. „Chcę być Susidem, Sasnalem i Basią Bańdą”, czy „Nikt nie maluje lepiej niż Marta Kulik” – to tylko dwa z wielu malarskich wyznań artystki. Okrasko zapożycza od kolegów to, co dla nich charakterystyczne i zmienia dla własnych potrzeb, ale i dla zabawy. Ryzykowna forma budowania własnej tożsamości artystycznej okazała się na tyle skuteczna, że jej nazwisko występuje teraz na równi z artystami, o których mówi. Obrazy Anny Okrasko w większości przypominają malarskie notatniki. Często wykorzystuje w nich tekst lub znaki graficzne nanoszone na płótno za pomocą szablonu. W ostatnim czasie zaczęła tworzyć obrazy monochromatyczne. W jej twórczości dają się wyodrębnić dwa wiodące wątki: problem feminizmu oraz funkcjonowania w ramach środowiska artystycznego, stereotypów dotyczących artystów, „artystycznej produkcji”. Oba wątki łączy osoba artystki – kobiety-malarki.

W latach 1999-2004 studiowała na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Leona Tarasewicza. Dyplom obroniła w 2004 roku. W 2005 roku odbyła podyplomowy staż w Międzywydziałowej Pracowni Intermediów krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Obrazy Anny Okrasko w większości przypominają malarskie notatniki. Często wykorzystuje w nich tekst lub znaki graficzne nanoszone na płótno za pomocą szablonu. W jej twórczości dają się wyodrębnić dwa wiodące wątki: problem feminizmu oraz funkcjonowania w ramach środowiska artystycznego, stereotypów dotyczących artystów, "artystycznej produkcji". Oba wątki łączy osoba artystki - kobiety-malarki.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.