Pieczenie ziemniaków

Studia artystyczne odbył w latach 1857-1866 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego i Władysława Łuszczkiewicza. Za czynny udział w powstaniu styczniowym został wtrącony w 1863 r. do więzienia. Swój warsztat malarski doskonalił w akademii wiedeńskiej w okresie 1868-1871. Otrzrymawszy stypendium cesarskie w 1871 wyjechał do Monachium, gdzie mieszkał do roku 1900; otworzył tam własną pracownię. Po powrocie do kraju osiedlił się najpierw w Warszawie, a w 1905 osiadł na stałe we własnym majątku ziemskim pod Szczawnią. Zakres tematyczny jego malarstwa obejmował sceny historyczne i rodzajowe, pejzaże i portrety. Oferowany obraz jest typową dla sztuki Kozakiewicza sceną rodzajową rozgrywającą się na tle rozległego, nizinnego krajobrazu i "opowiadajacą" prostą anegdotę. Przedstawia odpoczynek drwali, dla których kobiety i dzieci przygotowują posiłek z pieczonych ziemniaków. Kozakiewicz sugestywnie przekazał melancholijny i nostalgiczny nastrój jesiennego wieczoru, swobodnymi pociągnięciami pędzla namalował partię pochmurnego nieba. Zdominowaną przez tony brązów, błękitów i szarości gamę barwą ożywiają oszczędne akcenty bieli i czerwieni w ubiorach wieśniaczek.