PO GRZYBOBRANIU, 1900 r.

Bardzo podobną do prezentowanego obrazu kompozycją, skadrowaną w pionie, jest obraz Kozakiewicza p.t. Na wiosnę. Ukazani są w niej ci sami "bohaterowie", w podobnym pejzażu, tylko zamiast grzyba mężczyzna trzyma w ręku kwitnącą gałązkę (por.: "Świat", 1895, s. 279). Temat grzybobrania podejmował artysta niejednokrotnie o czym świadczy wystawiony w roku 1884 w warszawskiej Zachęcie obraz p.t. Grzybobranie i trzy lata później, tamże obraz Muchomor (por.: J. Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty Sztuki Pięknych w Warszawie w latach 1860-1914, Wrocław, Warszawa, Kraków, 1869, s. 173)

Antoni Kozakiewicz studiował w latach 1857-66 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u W. Łuszczkiewicza i F. Szynalewskiego. W czasie studiów pracował w zespole malarzy kierowanym przez T. Kicińskiego przy polichromii krakowskiego kościoła Misjonarzy. Po wybuchu powstania wziął w nim udział, za co był następnie więziony. W roku 1868 wyjechał do Wiednia. Kontynuował naukę malarstwa w tamtejszej Akademii pod kierunkiem E. Engertha (1870-71), a następnie w Monachium, gdzie później osiedlił się i otworzył własną pracownię. W roku 1900 powrócił do Warszawy skąd w 1905 roku przeprowadził się do własnej posiadłości pod Szczawnicą. Malował sceny rodzajowe z życia miast i wsi, kompozycje historyczne, pejzaże, portrety i widoki wnętrz.