MASKA ADAMA MICKIEWICZA, po 1895 r.

Antoni Kurzawa uczył się rzeźby u Parysa Filippiego w Krakowie przed 1863 r., a następnie w latach 1864-1869 w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u Henryka Kossowskiego. W 1867 i 1868 kontynuował naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu u Franza Bauera, oraz w Monachium (1870 r.). W latach 1876-77 przebywał w Paryżu, gdzie uczył się w pracowni Henri Chapu. Od 1879 mieszkał w Warszawie i uczył się u Kazimierza Ostrowskiego, a od ok. 1887 r. współpracował z firmą odlewniczą Juliana Frageta. Na jego twórczość składają się kompozycje rodzajowe, alegoryczno- symboliczne, religijne, portrety rzeźbiarskie i nagrobki.
W 1889 r. Kurzawa brał udział w konkursie rzeźbiarskim TZSP, przedstawiając "Mickiewicza budzącego geniusza poezji" w gipsie; otrzymał trzecią nagrodę, co przyjął jako dotkliwą porażkę i 25. I. 1890 r. publicznie rozbił dzieło na wystawie pokonkursowej (jedynie głowa pozostała nienaruszona). Posąg został zrekonstruowany w tym samym roku przez T. Skoniecznego i wystawiono go na wystawie w Salonie Artystycznym w Warszawie, a sam Kurzawa zrobił replikę 1/4 wysokości, która miała być odlana w srebrze i brązie. W 1895 został wykonany przez firmę Braci Łopieńskich w Warszawie odlew w brązie (obecnie w Muzeum Narodowym w Warszawie).
Prezentowana maska została odlana w firmie Braci Łopieńskich.
Zakład Braci Łopieńskich jest najbardziej znaną i najlepszą polską firmą brązowniczą. Swoją markę firma zawdzięczała wysokiej jakości technicznej i artystycznej wyrobów oraz ogromnej staranności ich wykończenia. Została założona w 1884 r. i istniała aż do wybuchu II wojny światowej.