Pejzaż z myśliwym, 1841 r.

W połowie XIX wieku Maciej Grabowski pisał o pejzażach Langego: "[W kolorycie] leżała potęga jego pędzla, nim umiał on ożywiać i podnieść wdzięki chłodnej natury, a potęga świateł i cieni, którą pędzel jego wydobył, nie zniknie nawet w litografii". Entuzjazm Grabowskiego podzielało wielu ówczesnych krytyków. W sztuce związanego ze Lwowem Antoniego Langego widziano w XIX wieku jedną z najciekawszych (obok sztuki Jana Nepomucena Głowackiego) formuł malarstwa pejzażowego. Prezentowany "Pejzaż z myśliwym" pozwala zrozumieć pozytywne oceny ówczesnej publiczności. Stapiające się kolory, spływające malowniczymi plamami cienie, gra tonów i walorów tworzą nastrojową, pogodną atmosferę. Historia sztuki w takiej swojskiej formule pejzażu dopatrywała się zazwyczaj odniesień do niemieckiego biedermeieru oraz romantycznej wizji natury. W ostatnich latach prace pejzażystów takich jak Antoni Lange coraz częściej rozpatruje się jednak w kontekście powszechnego w 1. połowie XIX wieku zainteresowania sztuką Holandii. Lange dobrze znał twórczość siedemnastowiecznych małych mistrzów. Umożliwiła mu to wiedeńska akademia, na której kształcił się w ostatniej dekadzie XVIII wieku oraz przechowywane w cesarskim mieście bogate zbiory sztuki. Młody artysta mógł w Wiedniu oglądać kompozycje Pietera Bruegla, Jana van Goyena, Jacoba van Ruisdaela. Postrzępione korony drzew, zza których prześwituje intensywne, błękitno różowe niebo, groźnie piętrzące się głazy, sylwetka mężczyzny na koniu - a więc motywy "Pejzażu z myśliwym" - pojawiają się na wielu holenderskich obrazach stworzonych w złotym wieku Republiki. Sztuka Langego jest jednak dużo radośniejsza niż sztuka holenderska. Jej liryczny charakter współgra zresztą z informacjami, jakie mamy o samym artyście. Lange był znany we Lwowie nie tylko z prac ukazujących piękno regionalnego krajobrazu, ale też z na poły żartobliwych konceptualnych przedsięwzięć. Jednym z nich było przygotowane w 1842 roku, a więc krótko po powstaniu "Pejzażu z myśliwym", tajemnicze "przedstawienie optyczno-mechaniczne" ukazujące ruchome widoki Grecji, Szwajcarii i Turcji.

Antoni Lange urodził się około 1774 w Wiedniu w rodzinie aktora teatru dworskiego - Maxa Lange. Studiował w rodzinnym mieście u słynnego, niewiele od Langego starszego pejzażysty Lorenza Adolfa Schönbergera (1768-1846). W roku 1810, mimo niesprzyjającego wojennego czasu artysta zamieszkał we Lwowie, być może sprowadzony tam przez hrabiego Skarbka. Pracował początkowo jako dekorator w teatrze Jana Napomucena Kamińskiego. Artysta współpracował też z miejskim ratuszem, tworząc dekoracje okolicznościowe i oprawy oficjalnych wizyt. Głownym przedmiotem jego artystycznego zainteresowania był jednak pejzaż. Jest uznawany za jednego z najciekawszych polskich pejzazystów I połowy XIX wieku.