Dzwonnica w Karpatach, 1925

Malarz i grafik związany z lwowskim środowiskiem artystycznym. Początkowo kształcił się w warszawskiej Klasie Rysunkowej, w latach 1904-1911 kontynuował naukę w krakowskiej ASP u J. Unierzyskiego, F. Ruszczyca, J. Stanisławskiego i J. Mehoffera. Od 1907 do 1911 był asystentem na nowo powstałym Wydziale Grafiki u L. Wyczółkowskiego. W 1911 zamieszkał we Lwowie, gdzie prowadził działalność pedagogiczną i aktywnie uczestniczył w artystycznym życiu miasta. W latach 1932-33 prowadził we własnej pracowni kursy grafiki. Podczas wojny przebywał na terenie ZSRR (1940-41), skąd z armią gen. Andersa dotarł do Iranu, a następnie do Libanu, gdzie w Bejrucie kierował katedrą malarstwa w Libańskiej ASP (1945-47). Od 1948 mieszkał w Londynie. W malarstwie Markowskiego dominuje tematyka pejzażowa, jako grafik specjalizował się w technice akwaforty i litografii. Wydaną w 1925 "Tekę graficzną" artysta odbił na ręcznej prasie w ilości 100 egzemplarzy. Na 14 planszach odtworzył zabytkową architekturę Lwowa, Tyńca i Gdańska.