EXODUS, 1934-1935

Wystawiany, opisany i reprodukowany:
- Salon Plastyków Bloku Zawodowego Artystów Plastyków, IPS Warszawa 1936, poz. 51.
- Przewodnik nr 130. Bractwo św. Łukasza, TZSP Warszawa 1938, poz. 141.
- Wystawa zbiorowa. Antoni Michalak, Jan Wydra - wystawa pośmiertna TPSP Kraków 1938, poz. 41.
- J. J. Kamiński, Galeria Lubelska, Lublin 1970, s. 130.
- Antoni Michalak. Katalog wystawy oprac. A. Ściepuro, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Toruń 1972, poz. 19 oraz reprodukcja.
- Antoni Michalak 1899-1975. Katalog wystawy oprac. K. Szurowski, Kazimierz Dolny 1975, poz. 13 oraz reprodukcja.
- Mistyczny świat Antoniego Michalaka. Katalog wystawy twórczości Antoniego Michalaka 1902-1975, oprac. W. Odorowski, Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym, Kazimierz Dolny 2005, nr kat. 61 (s. 122, 123 i 192 - reprodukcja).

Studiował w Warszawie w Prywatnej Szkole Malarstwa K. Krzyżanowskiego oraz w Szkole Sztuk Pięknych (1919-1925) u M. Kotarbińskiego, W. Skoczylasa i T. Pruszkowskiego, którego był ulubionym uczniem. Współzakładał wraz z innymi uczniami Pruszkowskiego "Bractwo św. Łukasza". Był też członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Od 1939 r. mieszkał w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą. Miał liczne wystawy w kraju i za granicą. Malował kompozycje religijne, historyczne, metaforyczne i portrety. Często były to obrazy o wielkich formatach. Projektował również witraże i freski.

"O sile i indywidualności malarstwa Antoniego Michalaka, rozpoznawalnego na pierwszy rzut oka, zdecydował w równej mierze nieprzeciętny, wcześnie rozbudzony talent, rozległa wiedza teoretyczna, jak i znakomite przygotowanie techniczne wyniesione z lat nauki, zarówno pod kierunkiem Konrada Krzyżanowskiego [...], Miłosza Kotarbińskiego [...] oraz przede wszystkim Tadeusza Pruszkowskiego" (Lechosław Lameński, Z mroków nocy ku światłu życia... [w:] Mistyczny świat..., jw., s. 45).

Projekt tej "[...] dużej kompozycji figuralnej o wymowie symbolicznej [...] powstał [latem 1934 r.] na Capri w przeczuciu nadchodzącej wojny. [...] W porównaniu do poprzednich kompozycji artysty Exodus wyróżnia się jaśniejszym kolorytem z przewagą tonów chłodnych. Faktura obrazu jest nierówna, niezwykle ekspresyjna. Z dawnych środków wyrazu znamiennych dla artysty pozostały drobne efekty luministyczne, zamiłowanie do detalu mimo ogólnych monumentalnych założeń kompozycji i wreszcie synteza dwóch przeciwstawnych pierwiastków - lirycznego i dramatycznego" (Jerzy Wyczesany, Kalendarium... [w:] Mistyczny świat..., jw., s. 27-28).

Dzieło klasy muzealnej.