Legionisto chwała pokłon Tobie za waleczność i odwagę ..., 1919 r.

Twórczość Antoniego Piotrowskiego początkowo dojrzewała w otoczeniu warszawskiego środowiska artystycznego. Malarz uczył się w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona oraz szkolił się w zakresie drzeworytu u znanego twórcy rycin Michała Elwiro Andriollego. W latach 60. i 70. XIX stulecia współpracował jako ilustrator z warszawskimi czasopismami promującymi realizm: "Kłosami", "Kolcami" i "Tygodnikiem Ilustrowanym". W 1873 roku zamieszkał w pracowni w warszawskim Hotelu Europejskim wraz z Józefem Chełmońskim i Stanisławem Witkiewiczem. Jego dalsza droga edukacji artystycznej wiodła przez Akademię Sztuk Pięknych w Monachium i krakowską Szkołę Sztuk Pięknych. Wyjechawszy do Paryża w 1878 roku, licznie eksponował swoje obrazy związane z tematyką powstania styczniowego. Piotrowski zdobył wtedy duże uznanie, a jego działy znajdowały nabywców we Francji czy Stanach Zjednoczonych. W latach 80. nawiązał współpracę z londyńskimi i paryskimi czasopismami, choćby z "Illustrated London News" i "Le Figaro". Jako korespondent "Temps" wyruszył w 1885 roku na front wojny bułgarsko-serbskiej. Jego relacje, rysunki i obraz, które wykonywał w kolejnych latach, przysporzyły mu sławy i odtąd jego twórczość nieodmiennie kojarzyła się z tematyką powstańczą i wojenną. Prezentowany obraz "Legionisto chwała pokłon Tobie za waleczność i odwagę ..." pochodzi z 1919 roku i został stworzony przez 66-letniego artystę. Piotrowski, rzecz jasna, nie mógł już służyć w Legionach Polskich i tym samym jego twórczość odnoszącą się do Wielkiej Wojny należy zaliczyć do sztuki sympatyków Legionów. Pośród niej można odnaleźć dzieła, które powstawały, aby zjednać społeczne poparcie czy środki finansowe dla legionistów. Piotrowski u kresu swojego życia i twórczości zaadoptował w obrazie symbolistyczną poetykę malarstwa Młodej Polski. Świetny przykład tego rodzaju powiązania modernistycznego stylu i tematyki wojenno-niepodległościowej stanowi twórczość Jacka Malczewskiego. Nad zmarłym legionista, wyobrażonym w bojowym rynsztunku i pozie Chrystusa złożonego do grobu, czuwają dwie alegoryczne postaci. Stojący po lewo mężczyzna w skrzydlatym szyszaku i z włócznią to Ares, grecki bóg wojny. Jego postać podkreśla waleczność i ofiarność żołnierza. Po prawej stronie czuwa kobieta i składa pokłon zmarłemu. Uosabia chwałę, glorię, którą okrył się walczący w Legionach ochotnik. Scena rozgrywa się w arkadyjskim pejzażu, na swoistych Polach Elizejskich. Piotrowski użył mitologicznego kostiumu, aby wykreować baśniową aurę wokół rodzącej się wówczas legendy Legionów Polskich.

Od 1869 r. uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. W latach 1875- 1877 studiował w Akademii Monachijskiej, a w latach 1877 - 1879 był uczniem Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. W latach 1885 - 1887 wyjeżdżał do Bułgarii jako korespondent - ilustrator pism angielskich i francuskich dokumentujący wojnę bułgarsko-serbską. Będąc w Bułgarii namalował cykl obrazów dla Galerii Narodowej w Sofii i zrobił karierę jako portrecista arystokracji. W 1897 i 1903 r. wyjeżdżał na Bliski Wschód, skąd nadsyłał korespondencję i rysunki z wojny grecko-tureckiej. Malował przede wszystkim sceny rodzajowe, często z życia mazowieckiej wsi. Malował także obrazy historyczne, epizody z powstania styczniowego oraz portrety. Brał udział w malowaniu panoramy Berezyna.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.