Wesele krakowskie, 1890 r.

Antoni Piotrowski należał do młodszego pokolenia polskich "monachijczyków".
W jego twórczości znajdujemy polskie sceny i motywy historyczne oraz liczne przedstawienia z południa Europy i rejonu Bałkanów. Imponujących rozmiarów "Krakowskie wesele" w znakomity sposób pokazuje możliwości twórcze artysty.
Pełna dynamiki scena ukazuje pędzące wozy z weselnikami w tradycyjnych krakowskich strojach. Szczególnie zwraca uwagę wyśmienicie oddany efekt rozpraszania się światła na kurzu wydostającym się z pod kół i kopyt końskich.
Od 1869 r. uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. W latach 1875- 1877 studiował w Akademii Monachijskiej, a w latach 1877 - 1879 był uczniem Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. W latach 1885 - 1887 wyjeżdżał do Bułgarii jako korespondent - ilustrator pism angielskich i francuskich dokumentujący wojnę bułgarsko-serbską. Będąc w Bułgarii namalował cykl obrazów dla Galerii Narodowej w Sofii i zrobił karierę jako portrecista arystokracji. W 1897 i 1903 r. wyjeżdżał na Bliski Wschód, skąd nadsyłał korespondencję i rysunki z wojny grecko-tureckiej. Malował przede wszystkim sceny rodzajowe, często z życia mazowieckiej wsi. Malował także obrazy historyczne, epizody z powstania styczniowego oraz portrety. Brał udział w malowaniu panoramy Berezyna.