Wnętrze chaty holenderskiej, 1925 r.

Artur Markowicz, mimo klasycznego wykształcenia, stworzył własny styl malarski, niezależny od przemian, jakie zachodziły w sztuce przełomu XIX i XX wieku. Początkowo w latach 1886–95 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u takich mistrzów jak: Jan Matejko, Loepold Loffler, Władysław Łuszczkiewicz czy Florian Cynk. Od 1896 roku kontynuował naukę na Akademii Monachijskiej gdzie uczęszczał do klasy Franza von Stucka. W pierwszej dekadzie XX wieku przeniósł się do ówczesnej stolicy artystycznego świata - Paryża, doskonaląc swój warsztat w École des Beaux-Arts pod kierunkiem Léona Gérôme’a. Jego obrazy są łatwo rozpoznawalne dzięki stosowanej prze niego specyficznej gamie kolorystycznej i rysunkowi postaci. Początkowo w jego twórczości dominowały sceny miejskie i pejzaże, ale również można odnaleźć tam elementy symbolizmu i ekspresjonizmu. Krytyka uznała go za doskonałego rysownika i kolorystę. Ulubioną techniką Markowicza był pastel. Wielkoformatowa praca przedstawiająca motyw z holenderskiej chaty doskonale ukazuje niezwykły talent malarski artysty – zarówno w obszarze doboru i zestrojenia akcentów barwnych kompozycji utrzymanej w ultramarynowych tonach, jak i rysunkowej sprawności.

Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych m.in. u J. Matejki, a następnie w Akademii monachijskiej i w Paryżu. Podróżował do Włoch, Wiednia, Holandii, Belgii i Jerozolimy, gdzie znajdował tematy do swoich obrazów. Malował głównie pastelami, rzadziej olejno - pejzaże, portrety, wnętrza „holenderskie”, a przede wszystkim sceny rodzajowe z Kazimierza, żydowskiej dzielnicy Krakowa. Kolekcje obrazów Artura Markowicza znajdują się w Muzeum Narodowym i Muzeum Historycznym w Krakowie oraz w Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie; bardzo wiele jego prac znajduje się w kolekcjach prywatnych w Stanach Zjednoczonych i Izraelu.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.