JUDYTA, pocz. XX w.

August Rieper, malarz i litograf w München. Szkołę ukończył u F. A. Kaulbacha. Temat obrazu został zaczerpnięty z Księgi Judyty, wchodzącej w skład Starego Testamentu. Wojska asyryjskie, pod dowództwem Holofernesa oblegały izraelskie miasto Betulia, które było już bliskie poddania się z uwagi na straty wśród obrońców i głód, a uratowane zostało przez Judytę, wdowę po Manassesie. Odziana w bogate szaty udała się do obozu asyryjskiego. Wódz Holofernes przyjął ją w swoim namiocie i nakazał przygotować ucztę. Gdy zasnął, uspokojony wiadomością od niej o swym bliskim zwycięstwie, obcięła mu mieczem głowę. Wojsko asyryjskie, pozbawione wodza, zmuszone było odstąpić od oblężenia. Na prezentowanym obrazie Judyta w ciemnym pomieszczeniu spoczywa na czerwonej kanapie. Na głowie nosi wieniec (może jako symbol zwycięstwa?). W prawej dłoni trzyma sztylet. Twarz Judyty zdradza nieobecność duchem, zamyślenie. Obraz daje wiele możliwości interpretacyjnych poprzez swoje "niedopowiedzenie" w określoności czasu wydarzenia.