Akt, 1976/2007 r.

WYSTAWIANY:
- Barbara Falender. Rzeźba, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Orońsko 2007

LITERATURA:
- Barbara Falender. Rzeźba, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Orońsko 2007, s. 42-43 (il.)

"Byłam młodą kobietą, która wiedziała, że jej ciało jest jedynym organizmem, w którym się wszystko odbywa. Od początku do końca. Nie ma nic poza tym ciałem. Ciało zawiera wszystko. Można wchłaniać wszelką wiedzę i poznawać mądrości, ale to wszystko odbędzie się w środku. Nie umiałabym nazwać tego wszystkiego, ale mnie było dane rodzić, dlatego zrobiłam tę rzeźbę".
"To, co robię, jest rozmyślaniem o życiu. Poszukiwałam zawsze w sobie. Poszukiwałam możliwości wyrażania swoich doznań i swoich emocji. To jest właściwie powód, żeby zajmować się sztuką, bo innego w ogóle nie widzę".
BARBARA FALENDER


Barbara Falender to jedna z najwybitniejszych i najoryginalniejszych polskich rzeźbiarek. Jej dorobek artystyczny koncentruje się wokół ludzkiego ciała. Nietypowa tematyka znajdowała wyraz w tradycyjnym, wręcz akademickim warsztacie i materiale. Sprawia to, że konsekwentnie realizowany, indywidualny program dzieł to równocześnie przykład wirtuozerii w operowaniu rozległym spektrum surowców.
W latach 70. i 80. XX w. Falender tworzyła rzeźby w marmurze i brązie, w których to materiałach wykonywała sensualne, fragmentaryczne akty męskie i kobiece. Prace te, pełne erotycznej siły witalnej, były wyrazem tego, jak autorka odbierała ludzkie ciało i jego energię. Jak napisał Paweł Leszkowicz, "W rzeźbach Barbary Falender odnajduję coś, co jest dla mnie najbardziej interesujące w sztuce polskiej lat 60. i 70. Jest to artystyczne świadectwo rewolucji obyczajowej i seksualnej, która zmieniła i wyzwoliła kulturę nowoczesną. O ile jednak rewolucja ta przekształciła zupełnie kulturę zachodnią, to w Polsce socjalistycznej stanowiła margines, który kiedyś tłumiony i cenzurowany, dzisiaj wymaga trudnej rekonstrukcji. Sztuka rzeźbiarki jest jednym z unikalnych śladów tego przełomu, który tak naprawdę w Polsce nigdy się w pełni nie dokonał, a dziś ponownie jest negowany".
Erotyzm artystki w kontekście sztuki polskiej był zjawiskiem niezwykłym, gdyż wiązał się z - jak to ujął Leszkowicz - darem seksualności otwartej, złożonej i liberalnej. Zdaniem historyka sztuki to unikalna w PRL filozofia seksu. Bardzo niewielu twórców tego czasu czerpało z zarówno kobiecego, jak i męskiego erotyzmu. Tymczasem w rzeźbie Falender obserwujemy różnorodne historie związków miłosnych. Potencjał tej seksualności opiera się nie tylko na zmysłowości ciał, lecz także na wizji pluralizmu.


"Artysta wymaga samotności, skupienia, izolacji, ale w moim przypadku każde z kolejnych moich dzieci dawało mi nowy atut, żeby żyć".
BARBARA FALENDER

Uprawia rzeźbę, rysunek i fotografię. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1966-1970), na Wydziale Rzeźby w pracowni prof. Jerzego Jarnuszkiewicza, uzyskując dyplom w 1972 roku. Artystka pracuje w kamieniu, brązie, epoksydzie oraz w porcelanie. W 1976 roku otrzymała stypendium rządu włoskiego za realizację rzeźb w marmurze, w Carrarze. Zdobyła I nagrodę na Salonie Zimowym w Radomiu w 1980 roku i nagrodę na III Sympozjum Rzeźby Fanano, w 1985 roku. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych sympozjach rzeźbiarskich m.in.: w Villany (1979); w Digne les Bains (1991), w Guilin Yuzi Paradise, Chiny (2000). Realizowała scenografię i kostiumy do sztuk: Dla Fedry Per Olafa Enquista, TV Telewizji oraz Yourcenar, Teatr Rozrywki, Chorzów (1997).

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.