PEJZAŻ Z DREWUTNIĄ

Malarz pejzażysta. Po studiach medycznych rozpoczął naukę malarstwa w pracowni E. Rescha we Wrocławiu. Od roku 1848 dalej kształcił się w Monachium. Po pobycie w Legnicy, na stałe zamieszkał w Berlinie. W latach 1856-1868 pokazywał swe prace na wystawach berlińskiej akademii. Malował romantyczne pejzaże, najczęściej górskie. Stałym motywem jego twórczości były widoki w świetle księżyca.
Prezentowane dzieło zostało doskonale skomponowane w warstwie kolorystycznej, artysta w znakomity sposób wyważył proporcje istniejącą pomiędzy stroną prawą a lewą obrazu. Ciepłe tony brzegu jeziora, przedstawiające zbitą z desek drewutnię, rozłożyste drzewo oraz widoczny w tle dom zostały zestawione z zimną, niebieskawą barwą wód jeziora, zasnutych mgłą wzgórz oraz strefą pokrytego chmurami nieba. Podobna równowaga, odnosząca się jednak do sfery znaczeniowej, zdaje się istnieć pomiędzy bohaterami rozgrywającej się sceny. Rąbiący drewno mężczyzna to reprezentant świata ziemskiego, podlegającej upływowi czasu materii, natomiast przybijający do brzegu rybak to przybysz ze świata duchowego, personifikacja przewoźnika dusz Charona. Oglądana przez nas scena staje się, zatem w sensie symbolicznym znakiem równowagi, jaka istnieje we wszechświecie pomiędzy rzeczywistością materialną a duchową. Właśnie uczucie tej ponadczasowej, niczym niezmąconej harmonii udało się utrwalić Bernhardowi Girschnerowi w prezentowanym dziele.