Jan Lenica, 1966 r.

Zdjęcie zostało wykonane na plenerze w Osiekach. Regularny zarys ceglanego muru w tle nawiązuje do artystycznego credo Stażewskiego. Zdjęcie nagrodzone na kopenhaskim konkursie portretu, gdzie było reprodukowane na okładce katalogu.

Urodził się w 1934 roku w Warszawie. Jego pradziadek ze strony ojca założył znaną warszawską firmę odlewniczą "Bracia Łopieńscy", w dwudziestoleciu międzywojennym prowadzoną przez trzech. W 1958 roku Bogdan Łopieński ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego, w latach 1957-67 pracował jako trener w Warszawskim Klubie Narciarskim oraz przez rok w Polskim Związku Narciarskim. Fotografią zainteresował się pod koniec studiów. Na początku lat 60. nawiązał współpracę z miesięcznikiem "Fotografia" - publikował wywiady z fotografami oraz zamieszczał recenzje z wystaw. Zadebiutował na początku lat 60. wystawą w Klubie Prasy w Warszawie i publikacją reportażu w tygodniku "Świat". W 1963 roku podjął studia na Wydziale Operatorskim Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, które przerwał po roku nauki. Od 1965 roku pracował jako fotoreporter w miesięczniku "Polska" (edycja Wschód), od 1969 roku w tygodniku "Perspektywy", a od 1971 roku w Polskiej Agencji "Interpress". W pierwszej połowie lat 70. rozpoczął pracę jako wolny strzelec - współpracował z różnymi redakcjami oraz zajął się fotografią komercyjną. Od 1969 członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Uczestnik licznych wystaw zbiorowych m.in. World Press Photo w Hadze, Habitat Exhibition w Vancouver. Jego prace znajdują się między innymi w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Bibliotece Narodowej w Warszawie, zbiorach ZPAF i kolekcjach prywatnych. Jest również autorem tekstu "Diabelskie Zastępy" o fotoreporterach (Fotografia 1964).