Postać

Wiodące aspekty twórczości Bożenny Biskupskiej to problematyka upływającego czasu, śladowanie, anektowanie, organizowanie i wytyczanie przestrzeni. Początkowo jej działalność artystyczna przyjmowała formę statycznych spektakli rzeźbiarskich, w których udział brały wielkoformatowe figury w zderzeniu z aktywną publicznością. Zainteresowania twórcze artystki oscylują zawsze wokół człowieka. Artystka eksperymentuje łącząc m.in. malarstwo i performance, a także z materią rzeźbiarsko-malarską wykorzystując m.in. beton, mączkę marmurową, folię negatywową czy olej lniany.
Rzeźbiarka studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu w latach 1970-72 i w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1972-76. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni prof. Tadeusza Dominika w 1976 roku. Na IV Międzynarodowym Biennale Miniatury Tkackiej w Savaria Museum w Szhombathely na Węgrzech w 1982 zdobyła I nagrodę. W 1984 roku otrzymała dwuletnie stypendium Ministra Kultury i Sztuki, a w 1986 roku Nagrodę I stopnia im. Stanisława Wyspiańskiego - za malarstwo i rzeźbę. Reprezentowała Polskę na XLI Biennale Sztuki w Wenecji w 1984 oraz na XIV Międzynarodowym Biennale Małych Rzeźb w Brązie w Padwie. W 2004 wraz z Zygmuntem Rytką założyła Fundację Sztuki Współczesnej "In Situ", działającą głównie na terenie Warszawy oraz w Sokołowsku. Dorobek artystyczny Biskupskiej odzwierciedla drogę jej formalnych poszukiwań, od sztuki figuratywnej, abstrakcję po stworzenie indywidualnego języka artystycznej wypowiedzi. Artystka eksperymentuje łącząc m.in. malarstwo i performance, a także z materią rzeźbiarsko-malarską wykorzystując m.in. beton, mączkę marmurową, folię negatywową czy olej lniany.