“Kompozycja fakturowa nr 360, 1960 r.

Kariera Bronisława Kierzkowskiego nabiera rozpędu po odwilży 1956 roku. Artysta w tym samym roku broni też dyplom. Kierzkowski, sam pracujący jako pedagog na uczelniach artystycznych, coraz luźniej zaczyna traktować unistyczne koncepcje Strzemińskiego. Przestaje je uważać za credo, a jedynie punkt odniesienia. Wkrótce debiutuje monograficzną wystawą w Klubie Związku Literatów Polskich, w tym samym miejscu wystawia ponownie jesienią 1958. Rok później jego prace oglądać można na III Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i na I Biennale Młodych w Paryżu, a w 1961 prezentuje kilka z "Kompozycji fakturowych" na przełomowej wystawie "15 Polish Painters" w Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Fakturowe poszukiwania Kierzkowskiego odbywają się właściwie równolegle z ewolucją twórczą Stefana Gierowskiego, Jadwigi Maziarskiej, artystów zrzeszonych w lubelskiej Grupie Zamek i Grupie Nowohuckiej. Kierzkowski jest przez krytykę uważany za prekursora i artystycznego indywidualistę, widzi się w nim malarza "biologicznego". Pod koniec lat 50. eliminuje ze swoich prac kolor. "Maluje" wygniatając i wgniatając białą masę gipsową. W swoich asamblażach używa znalezionych na śmietniskach blach, drutów, siatek, kół, zębatek. Powstają w ten sposób monochromatyczne asamblaże, programowo antyestetyczne, określane mianem "poetyki śmietniska cywilizacji przemysłowej". Przez wiele lat Kierzkowski wyznaje też spójną filozofię obrazu, który jego zdaniem powinien być czymś więcej niż dwuwymiarową kompozycją.

Studiował w latach 1946-47 w PWSSP w Łodzi pod kierunkiem Władysława Strzemińskiego. Kontynuował studia w Gdańsku, a następnie w ASP w Warszawie pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa (1951-55). Dyplom uzyskał w 1956 roku. Uczył w niej w latach 1962-63, a następnie na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz na UMCS w Lublinie (1963-78). Od 1978 roku ponownie na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. W 1987 roku otrzymał tytuł profesora. Po okresie informel i eksperymentach z malarstwem materii, od ok. 1957 roku tworzył najbardziej dla niego charakterystyczne reliefy gipsowe. Prace artysty znajdują się w kolekcjach państwowych i prywatnych, polskich i światowych.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.