Kompozycja Fakturowa nr 449, 1959 r.

Prezentowana praca powstała w 1959 roku, czyli w momencie, w którym Kierzkowski budował swój własny, indywidualny język artystyczny i niekwestionowaną pozycję wybitnego indywidualisty w obrębie malarstwa materii. Od końca lat 70. twórca realizował swoiste asamblaże, zwane początkowo "Fakturowcami", a później "Kompozycjami fakturowymi", systematycznie je numerując i porządkując. W swoich pracach, będących obiektami z pogranicza malarstwa i rzeźby, akcentował chropowatość tynku, wyrazistą fakturę zardzewiałej blachy, lepkość gipsu, twardą strukturę stalowych drutów. W płaszczyznę prezentowanej kompozycji włączył ceramiczne doniczki, które dzięki umiejscowieniu w obrębie dzieła sztuki zyskały nowy kontekst, wyzbywając się pierwotnej wartości użytkowej. O sztuce Kierzkowskiego Kinga Lenga pisała, że multiplikuje biologiczne podstawy rzeczywistości. "(...) Bronisław Kierzkowski [to] jeden z artystów nurtu kontemplacyjnego, który związany był z ważnym centrum dyskusyjnym i wystawienniczym lat 50. - warszawską Galerią Krzywe Koło. Główny nurt jego twórczości stanowiły Kompozycje fakturowe, których wypukły materiał tworzący cienie nieustannie zmieniał się pod wpływem padania promieni świetlnych. (...) Jego dzieła przekraczały często granice malarstwa, stając się reliefami, przedmiotami z pogranicza malarstwa i rzeźby. Nie używając farby, Kierzkowski [stosował] (...) mieszaninę gipsowoklejową jako podkład i tło obrazu, wciskając w nią poziomo pordzewiałe skrawki taśmy metalowej, ukształtowanej mechanicznie poprzez regularne wycięcia form o kształcie kulistym, które z jednej strony ujmowały gipsową materię w pewien porządek, z drugiej pozwalały jej przeciskać się i wyciekać przez liczne otwory i nieuszczelnione krawędzie.

Studiował w latach 1946-47 w PWSSP w Łodzi pod kierunkiem Władysława Strzemińskiego. Kontynuował studia w Gdańsku, a następnie w ASP w Warszawie pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa (1951-55). Dyplom uzyskał w 1956 roku. Uczył w niej w latach 1962-63, a następnie na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz na UMCS w Lublinie (1963-78). Od 1978 roku ponownie na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. W 1987 roku otrzymał tytuł profesora. Po okresie informel i eksperymentach z malarstwem materii, od ok. 1957 roku tworzył najbardziej dla niego charakterystyczne reliefy gipsowe. Prace artysty znajdują się w kolekcjach państwowych i prywatnych, polskich i światowych.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.