Sosna nad jeziorem, 1912

Malarz, jeden z najzdolniejszych uczniów Jana Stanisławskiego. Początkowo kształcił się w Warszawie u Gersona, w latach 1896-1900 kontynuował studia w krakowskiej ASP u Unierzyskiego, Dauna, Wyczółkowskiego i Stanisławskiego. Ok. 1900 wrócił do Warszawy. W 1905 jako stypendysta TZSP spędził rok we Włoszech. Odwiedził Paryż, Monachium Wiedeń. Brał udział w licznych wystawach w Warszawie, Krakowie, Lwowie i Poznaniu. Malował głównie pejzaże, za co uzyskał wiele nagród. Jego emocjonalny stosunek do natury, połączony zawsze z jej sumiennym studium, a także subtelny modelunek kolorystyczny i dobrze uchwycone efekty światła i powietrza stawiają go w rzędzie wybitnych twórców polskiego pejzażu.