WIDOK Z ZAKOPANEGO, 1920-1929

Malarz, pejzażysta. W r. 1890 przyjechał do Warszawy i tam, pod wpływem swego kuzyna, malarza T. Ziomka, zapisał się do warszawskiej Szkoły Rysunkowej, gdzie uczył się pod kierunkiem W. Gersona. Po ukończeniu Szkoły Rysunkowej, wraz z T. Ziomkiem, wyjechał K. do Krakowa, gdzie studiował W latach 1896–1900 studiował a krakowskiej ASP, najpierw rysunek u J. Unierzyskiego, potem malarstwo pod kierunkiem L. Wyczółkowskiego. Był też (na kursie pejzażowym) uczniem J. Stanisławskiego, który wywarł decydujący wpływ na jego malarstwo. W r. 1900, po ukończeniu akademii, powrócił do Warszawy, gdzie osiadł na stałe. W r. 1905 otrzymał z Zachęty stypendium i wyjechał na roczne studia do Włoch. W r. 1912 odbył podróż po Europie, parę miesięcy mieszkał w Paryżu, zwiedził także Monachium, Brukselę, Berlin i Wiedeń.
Należał do stowarzyszenia artystów «Sztuka» oraz był członkiem i współzałożycielem Tow. Artystów «Odłam». Wystawiał też TPSP w Krakowie, Salonie Krywulta w Warszawie i regularnie w Zachęcie. Od r. 1925 do końca życia był profesorem w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie.