Pejzaż z Rzymu, 1900 r.

Z malarstwem zetknęła się już w domu rodzinnym, gdzie pierwszych lekcji udzielał jej brat, malarz Stanisław Janowski. W 1896 r. wyjechała do Monachium, gdzie uczyła się u L. Bollera. Następnie kontynuowała studia artystyczne pod kierunkiem profesorów A. Ažbégo i S. Hollosy`ego. W roku 1904 uzupełniła wykształcenie w Akademii Florenckiej i w Rzymie. W latach 1908-1909 mieszkała w Starym Sączu, gdzie prowadziła prywatną szkołę malarstwa. Była związana z krakowskim środowiskiem artystycznym. Eksponowała swe prace w TPSP w Krakowie i Lwowie oraz w TZSP w Warszawie, a także wystawiała ze Związkiem Artystek Polskich we Lwowie. Indywidualne prezentacje twórczości artystki odbyły się w lwowskim TPSP i warszawskiej Zachęcie. Malowała realistyczne widoki polskich dworów, kościołów i wiejskich chat, a także pejzaże, zwłaszcza z pobytu we Włoszech oraz sceny folklorystyczne, rzadziej portrety.