Kompozycja 1, 1987

Malarz i grafik holenderski, członek grupy Cobra, przedstawiciel nurtu abstrakcyjnego, który w swej ekspresji stanowił zapowiedź europejskiego informelu. Kształcił się w akademii w Amsterdamie. W 1948 był jednym z założycieli eksperymentalnej grupy Reflex, na bazie której powstało ugrupowanie Cobra. W 1950 przeniósł się do Paryża i rozpoczął międzynarodową karierę artystyczną. W 1953 miał wystawę indywidualną w Palais des Beaux-Arts w Brukseli, w tym samym roku brał udział w biennale w Sao Paulo, a w 1954 na biennale w Wenecji otrzymał nagrodę UNESCO. Wyróżniono go nagrodami na biennale w Lublanie (1957), Sao Paulo (1959), otrzymał pierwsza nagrodę na wystawie Guggenheim International w 1960. Z końcem lat 60. zajął się również rzeźbą. Miał liczne wystawy retrospektywne. Jego prace, szczególnie cenione w USA, są m.in. w kolekcjach nowojorskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Albright-Knox Art Gallery w Buffalo, bostońskiego Muzeum Sztuk Pięknych. Appel malował żywiołowo, stosując gęste impasto i kontrastujące kolory. Wśród jego abstrakcyjnych form można rozpoznać motywy przypominające ludzkie maski, zwierzęta, postacie fantastyczne. Formy te, wyglądające nieco groźnie, są równocześnie pełne dziecięcej naiwności.