Przypowieść o uczcie królewskiej, 1639 r.

Prezentowany obraz stanowi przedstawienie charakterystyczne dla twórczości Joosta Cornelisza Droochsloota, holenderskiego malarza tworzącego w okresie złotego wieku Republiki. Ukazana na tle pejzażu małego miasteczka scena, ilustruje nowotestamentową przypowieść o uczcie królewskiej. Opowiada ona o gospodarzu, którego możni goście zlekceważyli wymawiając się od przyjścia na biesiadę. Jak czytamy w Ewangelii, znieważony król, nakazał swoim sługom zaprosić wszystkich mieszkańców pobliskich wsi, biednych oraz podróżnych, których spotkają na swojej drodze. Przypowieść pochodzi z Ewangelii św. Mateusza oraz Łukasza (Mt, 22, 1-14 i Łk, 14, 15-24). W swojej kompozycji Droochsloot połączył wątki z obu Ewangelii, być może kierując się jakimś innym, wywodzącym się z protestanckich pism teologicznych tekstem. Prezentowany obraz ukazuje moment, w którym dworzanie zwołują okoliczną ludność na ucztę, zgodnie z poleceniem gospodarza-króla. Na schodach domu widocznego na dalszym planie obrazu ukazany został brodaty mężczyzna w bogatych szatach, z koroną i berłem w dłoni. Tło dla przedstawienia stanowi malowniczy pejzaż z elementami architektury. Utrzymany jest, co typowe dla Droochsloota, w tonacji ciepłych brązów i zieleni, z górującym nad całą sceną perłowym niebem. Takie rozwiązanie przywodzić może na myśl obrazy Pietera Brueghla Starszego. Co charakterystyczne w twórczości Droochsloota, poszczególne grupy figuralne są uważnie zakomponowane, a typy postaci indywidualizowane. Również to rozwiązanie, pozwalające widzowi długo studiować obraz i wodzić wzrokiem od postaci do postaci, zostało zaczerpnięte z wcześniejszej, jeszcze XVI-stowiecznej, tradycji przedstawieniowej. Zarówno na prezentowanym obrazie, jak i w swojej sztuce w ogóle, Droochsloot koncentrował się na ukazywaniu prostej codzienności i życia najbiedniejszych warstw społecznych, często posługując się pretekstem biblijnych opowieści. Kościół reformowany, do którego należał artysta, uznawał prymat indywidualnej wiary i lektury Biblii nad zorganizowaną liturgią i hierarchią kościelną. W pewnym stopniu może to tłumaczyć erudycję artysty i znajomość mniej popularnych wątków Pisma. Również wymowa obrazu związana jest z etyką protestancką: ideały wiary protestanckiej wiązały bowiem godne i sprawiedliwe życie z uczciwą pracą i czynieniem dobra. W ilustracji uczty - obok przesłania przypowieści, mówiącej o tym, że Bóg zaprasza każdego człowieka douczestnictwa w życiu wiecznym - artysta położył nacisk na potrzebę niesienia pomocy potrzebującym. Monumentalne przedstawienia scen o tematyce religijnej i wymowie moralizatorskospołecznej stanowiły główny element twórczości Droochsloota i uznać je można (biorąc pod uwagę dane biograficzne) za swoiste credo malarza-wyznawcy. Religijne obrazy Droochsloota prezentowały modele zachowań, które miały wspierać oglądających w prowadzeniu uczciwego i skromnego życia. Ich zleceniodawcami były najczęściej instytucje miejskie, takie jak przytułki czy szpitale.


Podatki i opłaty
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%