28/75

„Kiedy pojawiają się rytmiczne, gęsto rozpięte nad powierzchnią obrazu struny, często z malowanym na nich kołem – zastępują niekiedy złudnie przestrzenny raster malowanych kropek rzeczywistą, drugą płaszczyzną obrazu. Zdarza się jednak także i tak, że jeden malarski obiekt Lewandowskiej zawiera wszystkie trzy warstwy przestrzenne: tło – podłoże, złudną płaszczyznę rastrową i trzecią z napiętych strun. W miarę przesuwania się widza, zmian kierunku padania i nasilenia światła, obrazy te ulegają nieustannym mutacjom. Pojawiają się w nich efekty nagłych błysków, ruchu, wibracji, prószenia światła i pulsowania świetlnych okręgów”. – BOŻENA KOWALSKA, [W:] DANUTA LEWANDOWSKA, KATALOG WYSTAWY INDYWIDUALNEJ, GA GA GALERIA, [RED.] KRYSTYNA CZARTORYSKA, PIOTR ROGACZ, WARSZAWA 2005, s. 10-11
Danuta Lewandowska była absolwentką architektury wnętrz warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Następnie przez wiele lat wykładała na macierzystej uczelni. Swoje obrazy, będące przestrzennymi obiektami, zaczęła tworzyć późno, na przełomie 1973-74 i wykonywała je tylko przez kilka lat – do momentu przedwczesnej śmierci w 1977. Lewandowska jako twórczyni obrazów bliska była tradycji konstruktywistycznej. Mogła mieć na to wpływ jej bliska znajomość z Henrykiem Stażewskim. W swoich pracach stosowała klarowne, geometryczne podziały, pozostawała wierna estetyce abstrakcji. Prezentowana tutaj kompozycja o numerze „28/75” posiada cechy charakterystyczne dla twórczości Lewandowskiej. Jest to obraz na płótnie oprawiony w drewnianą ramę tworzącą efekt pudełka. Wzdłuż pionowej osi kompozycji artystka rozciągnęła żyłki napięte jak struny, zaczepione na ramie. Lewandowska zastosowała wyłącznie biel i czerń, co często powtarzało się w jej obrazach. Centrum kompozycji stanowi koło wypełnione białymi owalami, z których każdy artystka otoczyła czarnymi punktami, przez co osiągnęła efekt migotania. Żyłki rozciągnięte nad płótnem, w przestrzeni ponad okręgiem zostały pomalowane na czarno. Daje to efekt wzajemnego przeplatania się czerni i bieli. Tak sztukę Lewandowskiej komentowała Bożena Kowalska: „Te obrazy przeobrażają się ustawicznie i mówią o tym, że nic nie jest trwałe, nic wieczne i nic nie jest takie, jak się z pozoru wydaje. Nic nie jest dane na zawsze. Wszystko jest procesem. To niekonwencjonalne w naszej kulturze stanowisko jest charakterystyczne dla filozofii dalekowschodniej” (Bożena Kowalska, [w:] Danuta Lewandowska, katalog wystawy indywidualnej, Ga Ga Galeria, [red.] Krystyna Czartoryska, Piotr Rogacz, Warszawa 2005, s. 10-11). Krytyczka zauważyła w nich zatem treść, która ujawnia się w kontemplacji formy – zmiennej, migotliwej i tworzącej efekty optyczne. Wartości wizualne pojawiające się w twórczości Lewandowskiej, wynikające ze wzrokowej percepcji obiektu, zyskują w jej opinii wartość symboliczną i znaczenie uniwersalne.

Malarka, architekt wnętrz, projektant. Absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiowała w latach 1950-1955 pod kierunkiem J. Sołtana i K. Nity na Wydziale Architektury Wnętrz. Dyplom otrzymała w 1955 r. Od 1958 r. do śmierci wykładała na warszawskiej ASP. Od 1973 r. adiunkt w pracowni Kompozycji Brył i Płaszczyzn profesora R. Owidzkiego na Wydziale Malarstwa, przemianowanej później na Pracownię Struktur i Działań Wizualnych. Funkcjonowała w środowisku intelektualnym czołowych polskich twórców, pozostawała w wielkiej przyjaźni z Henrykiem Stażewskim.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.