Postać leżąca

Rzeźba wykonana w białym marmurze wskazuje na fascynację Elżbiety Pietras sztuką antyku oraz twórczą adaptację helleńskich wzorców. Układ kompozycyjny pracy przypomina styl fidiaszowych rzeźb z tympanonu ateńskiego Partenonu. Znajdujące się w Londynie "Marmury Elgina" wpłynęły zresztą przemożnie na wyobraźnię artystów europejskich. Ciało postaci opływa mokra szata, choć nie ma tu dosłowności w uwidocznieniu nagich kształtów wyłaniających się spod wilgotnego materiału - leżąca kobieta jest raczej marmurową mgłą-marzeniem.
Artystka w latach 1969-74 studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uzyskała dyplom na wydziale rzeźby. Uprawia rzeźbę monumentalną i kameralną w granicie, marmurze i brązie oraz rysunek. Jest autorką wielu wystaw indywidualnych, brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w Polsce i Europie: w Belgii, Bułgarii, Czechach, Francji, Holandii, Kanadzie, na Litwie, w Niemczech, na Słowacji i w Szwajcarii. Uczestniczyła w licznych plenerach rzeźbiarskich i związanych z nimi wystawach poplenerowych: w Stepnicy (1972), Lądku Zdroju (1978, 1980), Skierniewicach (1980), Orońsku (1983, 1990), we Wdzydzach Kiszewskich (1983, 1984, 1988), a Avallon (Francja, 1986), Mainz (Niemcy, 1989), Mielnie (1989), Stroniu Śląskim (1990) i w Starej Morawie (1991, 1992). Nagrodzona Złotą Odznaką Związku Polskich Artystów Plastyków (1993), francuskim Srebrnym Medalem "Mérite Philanthropique" (2000) i Srebrnym Medalem "Zasłużona Kulturze - Gloria Artis" (2006).