Nenufary - Kwiaty w wazonie, 1909

LINDEMAN Emil (LINDEMANN)
Studia w warszawskiej Klasie Rysunkowej u W. Gersona, oraz w latach 1888-1890 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u J. Matejki i pod jego kierunkiem pracował przy polichromii kościoła Mariackiego. Podczas nauki otrzymał w ramach konkursu państwowego szkół rysunkowych list pochwalny od Akademii petersburskiej. Od jesieni 1890 przebywał w Paryżu, kontynuował naukę w Ecole des Beaux Arts, w Academie Julian u W. A. Bouguereau i w Academie Colarossi u R. Collina. Za nadesłany stamtąd w roku 1893 obraz Plac Zamkowy otrzymał I nagrodę w konkursie Tygodnika Ilustrowanego. W 1897 udał się w podróż do Neapolu, Rzymu i Petersburga; w Rzymie uczęszczał do Królewskiego Instytutu Sztuk Pięknych.
Główną domeną jego działalności było malarstwo ścienne i jego konserwacja. Malował także niedużych rozmiarów obrazy olejne i akwarele, głównie o tematyce pejzażowej z Wileńszczyzny, Wołynia, okolic Warszawy, Nałęczowa, Krynicy, a także weduty z miast polskich i europejskich. U schyłku życia malował najczęściej kwiaty. Wystawiał w Warszawie: TZSP, Salonie Krywulta, Salonie Artystycznym, Salonie Garlińskiego, w Krakowskim TPSP, Wilnie, Lwowie, Lublinie, Katowicach, Częstochowie, Poznaniu, Gdyni, jak również za granicą: w Berlinie, Darmstadt, Londynie i Chicago. Tematem jego prac były krajobrazy, sceny rodzajowe, pejzaże nadmorskie, kwiaty i martwe natury. Projektował plakaty, ilustrował książki i czasopisma. Zajmował się także malarstwem ściennym, polichromią i restauracją starych fresków.