Dwaj arabowie, 1845

Sześciomiesięczny pobyt artysty w Maroku i Algierii w 1832 okazał się punktem zwrotnym w jego twórczości, a sceny orientalne odtąd stałym elementem jego malarstwa. Do wykonanych podczas podróży rysunków i szkiców akwarelowych Delacroix często powracał, również w grafice (np. Dwaj arabowie z Oranu, akwaforta, 1838). Większość jego akwafort powstała przy warsztatowym udziale Francoisa Villota (1809-1875), malarza, grafika, ucznia i przyjaciela artysty. Ich współpraca stała się tematem wystawy zorganizowanej w 1998 w Muzeum Eugene`a Delacroix`a w Paryżu - Delacroix et Villot, le roman d`une amicie.