Chrystus Pantokrator

Studiował w krakowskiej ASP w latach 1949-55 pod kierunkiem Adama Marczyńskiego, Czesława Rzepińskiego, Wojciecha Weissa, Wacława Taranczewskiego. Dyplom uzyskał w pracowni Tadeusza Łakomskiego. W czasie studiów stosował się do zasad realizmu socjalistycznego. Po ukończeniu akademii poszukiwał inspiracji w kulturze ludowej, chłopskiej. Stworzył własną poetykę malarską, na którą składa się zainteresowanie podstawowymi egzystencjalnymi problemami człowieka i prostota środków wyrazu. Ważnym tematem twórczości Muchy jest również praca na roli ("Siewcy", 1986). Jak wiele innych wątków, motywy orki lub siewu malarz traktuje po swojemu - bardzo emocjonalnie. Kontrowersje budzą podejmowane przezeń wątki religijne, przede wszystkim chrystologiczne. Malarz świadomie uczłowiecza religię, prawdy teologiczne, uniwersalne zbliża ku prawdom jednostkowego, codziennego bytu. Zajmuje się również malarstwem monumentalnym. Opracował bądź wykonał liczne polichromie kościołów, między innymi w Lublinie (z zespołem), Lutczy, Lublińcu Starym, Łętowni, Niewodnej, Oleszycach, Potoku Jaworowskim, Rzeszowie, Zapałowie. W 2000 roku uhonorowano go Nagrodą im. Witolda Wojtkiewicza, przyznawaną przez krakowski okręg ZPAP.