Portret Zofi i Kossak-Szczuckiej, 1936

Feliks Topolski studiował od 1926 roku w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem prof. Tadeusza Pruszkowskiego. W roku 1932 wraz z absolwentami tej pracowni założył grupę Loża Wolnomalarska i wystawiał z nią do 1934roku. Wyjeżdżał na indywidualne studia do Włoch i Paryża. Pracował jako rysownik w "Cyruliku Warszawskim" oraz "Skamandra". W 1935 wyjechał do Londynu, aby dla "Wiadomości Literackich" wykonać cykl rysunków z obchodów jubileuszowych króla Jerzego V. Zamieszkał w Londynie na stałe, zdobywając tam również renomę jako rysownik i karykaturzysta. Wiele wystawiał za granicą, nie tracąc kontaktu z krajem. Artysta zyskał wielką popularność w Anglii, uznanie przełożyło się na zamówienia portretów przez osobistości świata polityki i sztuki. Jego obrazy zakupiły najważniejsze galerie i muzea. W latach II wojny światowej był korespondentem wojennym na frontach Europy, Afryki i Azji. Powstały wtedy tysiące rysunków i szkiców, rysowanych pospieszną, nerwową kreską, składając się na obszerną kronikę II wojny światowej. W 1947 rok uzyskał obywatelstwo brytyjskie. W latach 50. zaczął wykonywać monumentalne malowidła i fryzy, Jednocześnie w latach 1953- 1979 wydawał prywatne czasopismo “Topolski`s Chronicle". Od 1975 roku - do końca życia pracował nad Pamiętnikiem stulecia - olbrzymim przedsięwzięciu artystycznym. Gigantycznych rozmiarów obraz o wym. 200 m długości i od 4 m do 7 m wysokości, ustawiony na kształt labiryntu w jego londyńskiej pracowni, miał obrazować historię XX wieku.