Narcyz, 1763

Kompozycja obrazuje grecki mit o urodziwym młodzieńcu, który zmarł z niezaspokojonej tęsknoty do własnego odbicia w tafli wody, nie odwzajemniwszy miłości zakochanej w nim nimfy Echo. "Narcyz" - imię bohatera historii, ofiary miłości własnej, stało się w naszej kulturze określeniem osoby skoncentrowanej na sobie, bufona przekonanego o swojej wyjątkowości, niezauważającego potrzeb innych.
Francesco Bartolozzi (1727-1815) - włoski rytownik; urodzony we Florencji i tam wykształcony (u G. Ferrettiego); wyspecjalizował się w technice punktowanej (miedzioryt punktowany, akwaforta, retusz rylcem), choć we wczesnym okresie zajmował się też malarstwem; w 1764 na zaproszenie Richarda Daltona, kustosza kolekcji Jerzego III, wyjechał do Londynu; był współzałożycielem Royal Academy; pozostawił ponad 2500 prac (powstałych również w jego warsztacie, przy udziale współpracowników i uczniów); cieszyły się one wielkim uznaniem i popularnością ze względu na klarowność rysunku, malarską miękkość i precyzję opracowania.