Sheeler's Facade, 1964 r.

POCHODZENIE:
- zakup bezpośrednio od artysty
- kolekcja prywatna, USA
- D. Wigmore Fine Art, Inc Gallery, Nowy Jork
WYSTAWIANY:
- Black/White and Gray Paintings 24 Square, Anonima Gallery, Nowy Jork, 1966
- Institute of Contemporary Arts, Londyn, 1966
- Obrazy czarno-białe i szare, Galeria Foksal, Warszawa, 1966
LITERATURA:
- Obrazy czarno-białe i szare, katalog wystawy Grupy Anonima (Ernst Benkert, Francis
Hewitt, Edwin Mieczkowski), Galeria Foksal, Warszawa 1966, s. nlb (il.) (spis prac eksponowanych, Francis Hewitt, poz. 4)

„Obrazy mogą ustanowić związek pomiędzy myśleniem a bezpośrednim doświadczeniem. Mogą połączyć percepcję z pojęciem, są tym samym zaangażowane w kwestie nauk empirycznych, które stawiają pytania o możliwe konceptualne (matematyczne) systemy korespondujące z naszym
bezpośrednim doświadczaniem. Matematyka zajmuje się strukturami logicznymi, które zdefiniowane są przez określone systemy aksjomatyczne. Nie jest zadaniem ani matematyki, ani żadnego innego systemu współrzędnych konstruowanie wizualnych odpowiedników tych koncepcji”.

– FRANCIS HEWITT

Francis Hewitt jest artystą zaliczanym do twórców skupionych wokół nurtu op-art. To właśnie praca malarza zawisła pośród płócien takich twórców jak Victor Vasarely czy Richard Anuszkiewicz na słynnej wystawie „The Responsive Eye” w 1965. Hewitt studiował na Carnegie Institute of Technology w Pittsburgu w latach 1954-58, uczelni wychowującej oraz uczącej swoich podopiecznych w duchu Bauhausu, czyli stawiającej na techniczne aspekty tworzenia sztuki. W efekcie artysta do perfekcji opanował posługiwanie się szerokim zakresem materiałów oraz technik. W tym okresie poznał innego artystę, którego prace przedstawiamy w katalogu – Edwina Mieczkowskiego. Twórców połączyła pasja do rysunku oraz fakt, iż dzielili szkolną ławkę na zajęciach związanych z drukiem oraz technikami powielania. Wielogodzinne dyskusje wokół sztuki oraz techniki doprowadziły do tego, że w późniejszym okresie Mieczkowski i Hewitt uczęszczali razem na jeden z kursów na Cleveland Institute of Art w 1960. W trakcie kursów młodzi adepci byli uczeni przede wszystkim systematycznej pracy oraz twórczego podejścia do rozwiązywania technicznych problemów związanych z rzemiosłem. Warto podkreślić, że podstawy, na których opierał się ten kurs, stały się podwalinami zasad przyświecających powstałej w późniejszym okresie „Anonima Group”, którą założyli wraz z Ernstem Benkertem w 1960. Artyści tworzyli rysunki, obrazy oraz pisali traktaty o sztuce w duchu rosyjskiego konstruktywizmu. Twórców łączyła także niechęć wobec postępującej popularyzacji oraz komercjalizacji świata sztuki. Nazwa samej grupy „Anonima” była związana z chęcią promocji kolaboracyjnej pracy. Grupa rozpadła się w 1971, ale jej założenia oraz teoretyczny dorobek stał się inspiracją dla kolejnych pokoleń twórców,
także tych współczesnych.

Rok 1964, a więc okres powstania prezentowanej pracy, to moment szczególny w działalności artystycznej Hewitta. Twórca nauczał w tym okresie we wspomnianym Cleveland Institute of Art, jednocześnie doktoryzując się w estetyce oraz psychologii percepcji na Case Western Reserve University. W 1964 artysta zakończył swoją naukę i udał się do Nowego Jorku. Pod koniec lat 60. najbardziej kształtującym okresie w twórczości autora, Hewitt kontynuował naukę w Oberlin College, gdzie poznał wspominanego już Ernsta Benkerta oraz jego późniejszą żonę – Karen Kurzband. Na artystyczne postawy grupy wpłynęła przede wszystkim postać historyka sztuki Charlesa Parkhursta oraz jego kurs na temat teorii kolorów, który pozwolił Hewittowi na pogłębienie własnej wiedzy dotyczącej estetycznej oraz technicznej strony oddziaływania kolorów w historii sztuki. To właśnie w tym okresie artysta zaczął pisać oraz publikować w różnorodnych pismach, co przyczyniło się do powstania teoretycznych podstaw „Anonima Group”.

Na początku lat 70. przeniósł się do Vermont, gdzie wykładał na tamtejszym uniwersytecie do 1992. Tego samego roku, na trzy miesiące po śmierci artysty odbyła się monumentalna, retrospektywna wystawa jego prac w Robert Hull Fleming Museum w Vermont. Prace Hewitta znajdują się w zbiorach m.in. Cleveland Museum of Art, w Museum of Modern Art w Caracas i Muzeum Sztuki w Łodzi.

Artysta zdobył wyższe wykształcenie w Carnegie Institute of Technology w Pittsburghu w latach 1954-58. Odbywał zajęcia w pracowni litograficznej, gdzie asystentem był Ed Mieczkowski, połączyło ich zamiłowanie do rysunku. W 1960 roku, wspólnie z Ernstem Benkertem stworzyli artystyczny kolektyw Anonima Group. Naukę kontynuował w Oberlin College, gdzie w klasie Charlesa Parkhursta odbył kurs z historii koloru, mający znaczący wpływ na jego późniejszą twórczość. Między 1960 a 1964 uczęszczał wraz z Mieczkowskim na kurs rysunku technicznego w Cleveland Institute of Art, podjął jednocześnie studia z zakresu estetyki i psychologii percepcji. W drugiej połowie lat 60. wiele podróżował po Europie, odwiedzając między innymi Paryż, Warszawę, Kraków i Zagrzeb. Jeden z jego obrazów znalazł się na słynnej op-artowej wystawie - "The Responsive Eye" w MoMA w 1965 roku. Po powrocie do Nowego Jorku, kontynuował współpracę z Anonima Group oraz podjął pracę naukową w Pratt Institute. Na początku lat 70. przeniósł się do Vermont, gdzie wykładał na tamtejszym uniwersytecie do 1992 roku. Tego samego roku, na trzy miesiące po śmierci artysty odbyła się monumentalna, retrospektywna wystawa jego prac w Robert Hull Fleming Museum w Vermont. Prace Hewitta znajdują się w zbiorach m.in. Cleveland Museum of Art w Museum of Modern Art w Caracas i Muzeum Sztuki w Łodzi. W 1966 roku prace artystów z Anonima Group zostały wystawione w warszawskiej Galerii Foksal na wystawie "Obrazy czarno-białe i szare". Prezentująca w komunistycznej Polsce tak radykalne wystawy Galeria Foksal, uważana była za jedno z najważniejszych miejsc sztuki awangardowej na świecie.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.