POLOWANIE NA ZAJĄCA, 1891 r.

Franciszek Kostrzewski - malarz, rysownik, ilustrator. W latach 1844-49 studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie u Ch. Breslauera, A. Kokulara, M. Zaleskiego i J. F. Piwarskiego. Związany z grupą przyjaciół Olszyńskiego, tzw. "cyganerią" malarską. W 1856 roku odbył paromiesięczną podróż do Drezna, Berlina, Wiednia, Brukseli i Paryża, gdzie najbardziej zainteresowało go rodzajowe malarstwo francuskie z kręgu barbizończyków oraz holenderskie z XVII w. Malował olejno, jak również akwarelą sceny rodzajowe, często z rozbudowanym pejzażem. Oddawał w nich z dużą wrażliwością uroki pejzażu polskiego - płaskiego i rozległego z motywami polnych dróg i przydrożnych kapliczek, bądź zakątków leśnych. Przez całe życie związany był z Warszawą. Cieszył się niezwykłą sympatią i popularnością. Prace jego były pokazywane na wielu wystawach, m.in. w Krakowie w TPSP, we Lwowie w TPSP, w Łodzi w Salonie Bartkiewicza i w Salonie Grodka, w Warszawie w składzie materiałów piśmiennych Henryka Hirszla, w Warszawie w TZSP (którego był współzałożycielem), w Salonie Ungra, w Salonie Krywulta, w Salonie Artystycznym, w Salonie Stefana Kulikowskiego oraz w Wilnie, Filadelfii, Kijowie. Dziś jego obrazy znaleźć możemy m. in.: w Muzeum Okręgowym w Bydgoszczy, Muzeum Górnośląskim w Bytomiu, Muzeum Narodowym w Kielcach, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum UJ, Muzeum w Lesznie, Muzeum Okręgowym w Lublinie, Muzeum w Łęczycy, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Mazowieckim w Płocku, Muzeum Narodowym w Poznaniu, Muzeum Narodowym w Szczecinie, Muzeum Okręgowym w Toruniu, Muzeum Narodowym w Warszawie i in.