PEJZAŻ Z RYBAKAMI NA RZECE

Franciszek Ruśkiewicz malował głównie pejzaże. Malarstwa uczył się krótko około 1840 u Aleksandra Kokulara - pedagoga i malarza. Wiele podróżował po kraju. Z tego okresu pochodzą pejzaże: okolic Grodziska, Piotrkowa, Sandomierza, Doliny Prądnika, Pienin i Tatr. Dzieła swoje prezentował w krakowskiej TPSP w 1855 i w latach 1858-64, również w 1860 rozpoczął wystawiać swoje dzieła w Warszawskiej Zachęcie. Prace tego artysty znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie, w Muzeum Narodowym i Historycznym w Krakowie i w Włocławku.
Prezentowany obraz przedstawia widok na rzekę. Po lewej stronie obrazu malarz wprowadził do kompozycji krajobrazu postaci dwóch rybaków w łodzi. Umieścił ich przy brzegu rzeki, częściowo zasłoniętych kępą trzcin. Drzewa i roślinność jest zachowana w tonacjach ciemnych ugrów, gdzieniegdzie przebija się światło, które rozświetla prawy brzeg - miejsce nasłonecznione z łagodnym, piaszczystym zejściem do rzeki. W tle wśród drzew widoczna jest drewniana chata kryta strzechą. Jej kształt odbija się w wodzie. W górnym prawym rogu obrazu kłębiaste chmury rozświetlone w części centralnej, biel chmur delikatnie przechodzi w błękit nieba.