Pejzaż z przeprawą przez most i widokiem na kościół , 1863 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja Alfreda Lenicy

XIX-wieczna sztuka pejzażowa nie doczekała się przekrojowych publikacji, lecz coraz częściej słyszymy postulaty wydobycia jej z magazynów muzealnych na światło dzienne. O zainteresowaniu twórczością tej epoki może świadczyć niedawno zorganizowana wystawa poświęcona tematyce Biedermeieru w Muzeum Narodowym w Warszawie (5 października 2017 – 7 stycznia 2018). W artykule skupimy się na dziewiętnastowiecznym pejzażyście Franciszku Ruśkiewiczu (1819-1883). Był człowiekiem o nieszablonowej biografii pokroju Franza Kafki: urzędnikiem Banku Polskiego i artystą amatorem, zachęconym w wieku dwudziestu jeden lat do podążania drogą artystyczną przez malarza i współtwórcę Szkoły Sztuk Pięknych, Aleksandra Kokulara.
Ruśkiewicz cieszył się w Warszawie powszechnym poważaniem, jego obrazy „nabywane były chętnie, jako rzeczy mile wpadające w oko” („Kurier Warszawski”, 1883 nr 92b). Działał przede wszystkim w Warszawie, gdzie w 1845 roku wystawił trzy pejzaże „własnego pomysłu” na warszawskiej wystawie Sztuk Pięknych. Był szczególnie aktywnym malarzem począwszy od lat 50. XIX wieku, łącząc zapewne karierę urzędniczą z malarstwem. Do dziś znane są imponujące liczby wystawianych w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych pejzaży (aż 133). To zdumiewający wynik dla malarza, na którego twórczość eksponowaną w zbiorach publicznych składają się jedynie dwa obrazy w Muzeum Narodowym w Warszawie, dwa w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz jeden w Muzeum we Włocławku.
„Pejzaż z przeprawą przez most” malowany był w znamiennym roku 1863, kiedy krajem targały walki powstańcze. Charakter tego sielankowego obrazu nie oddaje jednakże posępności przeżyć powstańczych. Idylliczny, stimmungowy pejzaż z „bajkowym” sztafażem oraz dalekim horyzontem, którego głębia uaktywnia działanie wyobraźni, wręcz idealnie harmonizuje z biedermeierowskim wnętrzem. Czy miał on stanowić ucieczkę od bolesnych wydarzeń, czy dawać wytchnienie cichym spokojem i bezpretensjonalnością?

Ruśkiewicz był właściwie artystycznym samoukiem. Pracował jako urzędnik Banku Polskiego, lecz jego pasją było malarstwo.
Specjalizowął się w malarstwie pejzażowym i odbywał liczne plenery malarskie, głównie do Małopolski, w Tatry i Pieniny. h podróżach po kraju – odwiedzał okolice Krakowa, Sandomierza, Klimontowa, Ojcowa, jeździł w Pieniny i Tatry. Od lat 50. XIX wieku swoje prace eksponował w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Jego twórczość wpisuje się nurt realizmu w malarstwie polskim.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.