WĘDRUJĄCY CYGANIE

Pierwsze lekcje malarstwa pobierał we Lwowie. W latach 1856-1866 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u W. Łuszczkiewicza i J. Matejki, od 1871 r. naukę kontynuował w Akademii wiedeńskiej u E. Engertha. W 1871 r. zamieszkał na stałe w Monachium, gdzie związał się z grupą artystów polskich, skupionych wokół osoby J. Brandta, tworzących tzw. "sztab". Razem z przyjacielem, malarzem A. Kozakiewiczem, prowadził pracownię. Stamtąd wyjeżdżał do Krakowa i na Węgry. Malował przede wszystkim sceny rodzajowe, często z postaciami dzieci lub Cyganów w nastrojowym otoczeniu, dość konwencjonalne pejzaże i portrety, a we wcześniejszym okresie twórczości także sceny historyczne. Jego obrazy cieszyły się powodzeniem i były sprzedawane przez monachijskich kunsthaendlerów do Anglii i Ameryki. Wystawiał swoje prace w krakowskim TPSP już od 1861 r., później również w lwowskim TPSP i od 1867 r. w warszawskim TZSP.