SAMSON I DALILA

Samson to postać biblijna opisana w Księdze Sędziów (13-16). Pochodził z pokolenia Dana, był izraelskim sędzią, czyli przywódcą wojskowym, obdarzonym nadludzką siłą, walczącym i niejednokrotnie pokonujących Filistynów, którzy w tym okresie walczyli z plemionami izraelskimi. Jako nazirejczyk ślubował powstrzymywanie się od alkoholu i nieobcinanie włosów. Gdy spał, jego żona, Filistynka Dalila, obcięła mu włosy będące źródłem jego siły i wydała go jej współplemieńcom. Samson został uwięziony w Gazie i oślepiony. Kiedy odrosły mu włosy, odzyskał siły i zburzył świątynię Filistynów, zabijając wielu ludzi. Sam również zginął pod gruzami.
Historia Samsona i Dalili zawsze inspirowała artystów. Malarze przedstawiali zwykle moment pojmania Samsona przez Filistyńskich żołnierzy (jak na słynnym obrazie Rembrandta) lub moment, w którym Dalila obcina śpiącemu mężowi włosy. W okresie modernizmu, obok biblijnych historii, Judyty i Salome, temat ten był szczególnie popularny; ich bohaterki są idealnym typem femme fatale i doprowadzają mężczyzn do zguby.
Artysta przedstawił chwilę, gdy Samson leży pogrążony we śnie a ku niemu zbliża się mroczna postać żołnierza. Potężne, muskularne ciało wojownika bezwładnie spoczywa na ziemi. Obok niego dominująca postać Dalili, z ręką dotykająca ust w geście zaskoczenia i żalu. Kompozycja budowana jest bogatą gamą zgaszonych brązów i zieleni.