Pejzaż z ruinami, 1878 r.

Jeden z najwybitniejszych malarzy niemieckich 1 połowy XIX w. Przez współczesną mu krytykę określany jako `romantyk` i `rewolucjonista`. Pochodził z rodziny protestancko - katolickiej. Ojciec prawnik nalegał, aby Lessing został wojskowym. Wbrew woli ojca w 1822 r. rozpoczął naukę w berlińskim Studium Architektury, uczęszczając jednocześnie na wykłady malarstwa w tamtejszej akademii. W roku 1826 zyskał rozgłos i uznanie swoimi pejzażami. W tym samym roku otrzymał pracownię malarstwa w berlińskiej akademii. Później przeniósł się do Düsseldorffu, gdzie szczególna rola przypadła środowisku skupionemu wokół akademii düsseldorfskiej. Wraz z Lessingiem działali tu bracia Andreas i Oswald Achenbachowie i Johann Wilhelm Schirmer. Malarze `szkoły düsseldorfskiej` próbowali przedstawić przyrodę w sposób naturalistyczny i idealistyczny, wiernie oddając detale przyrody, a jednocześnie poszukując w niej nostalgicznych, poetyckich nastrojów. W 1858 roku na prośbę księcia Fryderyka I został dyrektorem galerii obrazów w Karlsruhe. Malował przede wszystkim nastrojowe pejzaże, ale także sceny religijne i historyczne.