Kwiaty w wazonie, 1938

Francuski malarz zaliczany do kręgu ekspresjonistów, uznany za jednego z największych malarzy religijnych swoich czasów. Początkowo kształcił się w warsztacie konserwatora witraży, uczęszczając równocześnie na wieczorne zajęcia do École des Artes Décoratifs. Od 1891 studiował w École Nationale des Beaux-Arts, m.in. w pracowni Gustawa Moreau, gdzie poznał Matisse`a i Marqueta. Jego związki z ugrupowaniem fowistów, zarówno tematycznie jak i formalnie nigdy nie były zbyt silne, artysta przedstawiał nędzę, brzydotę i upadek moralny człowieka stosując ciemne, ekspresyjne barwy, podkreślone wyrazistym konturem. Ok. 1906 poznał marszanda Ambroise`a Vollarda, który stał się jego wyłącznym przedstawicielem i dla którego w latach 1914-1920 wykonywał ilustracje książkowe. W 1929 zaprojektował scenografię do baletu "Syn marnotrawny" Diagilewa z muzyka Prokofiewa. Zorganizowane w latach trzydziestych wystawy w Londynie, Monachium, Nowym Jorku i Chicago są potwierdzeniem wysokiej oceny jego sztuki za granicą. W 1952 paryskie Museum National d`Art Moderne przygotowało retrospektywną wystawę jego twórczości.