INFANTA

Jedna z najwybitniejszych polskich artystek. Urodzona w Warszawie, do wybuchu wojny studiowała malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Tadeusza Pruszkowskiego. Działaczka Armii Krajowej podczas II Wojny Światowej, kiedy to walcząc w kobiecym oddziale sabotażowym przyjęła przydomek "Kali" (od hinduskiej bogini czasu i śmierci). Ranna i pojmana podczas Powstania Warszawskiego. Po wyzwoleniu obozu jenieckiego wyjechała z kraju do Niemiec Zachodnich a następnie do Brukseli gdzie wyszła za mąż oraz ukończyła edukację artystyczną na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Przez następne 5 lat wystawiała swoje obrazy na licznych wystawach w Europie i Kanadzie gdzie ostatecznie wyjechała w 1950 r. W 1953 roku wraz z mężem przeniosła się do San Francisco gdzie mieszkała do śmierci. Po emigracji do Stanów Zjednoczonych używała zarówno panieńskiego nazwiska Gordziałkowska jak i Weynerowska, obrazy jednak sygnowała konsekwentnie "Kali". Nie miała dzieci. W swoim testamencie Hanna Weynerowska wskazała aby 86 jej obrazów przekazano Polskiemu Muzeum w Rapperswil w Szwajcarii. Obrazy te uznawano za zaginione aż do 2014 roku, kiedy to u bratanka artystki odnaleziono 75 z nich, i przekazano, zgodnie z jej wolą, do szwajcarskiego muzeum, gdzie w 2014 roku eksponowano wystawę wszystkich jej odnalezionych prac.
Choć artystka malowała również obrazy w duchu post-impresjonizmu a nawet kubizmu to najważniejszą część jej dorobku stanowią charakterystyczne portrety. Nawiązują one do stylów dawnych mistrzów w temacie i kompozycji ale malowane są z nowoczesną, uproszczoną, graficzną i trochę surrealistyczną autorską manierą. Portretowane przez Woynarowską postacie ujęte są w klasycznie-eleganckich pozach, z wypracowanym układem dłoni, na tle okna, syntetycznego pejzażu czy ornamentalnej tekstury nawiązując kompozycją do prac mistrzów renesansowego czy nawet średniowiecznego portretu jak Leonardo da Vinci, czy Dominico Ghirlandaio czy Roger van der Weiden.
Charakterystyczny dla Weynerowskiej jest sposób opracowywania faktury obrazu gdzie płaskie powierzchnie koloru zestawione są kontrastowo z detalami stroju czy biżuterii, lub elementami postaci opracowanymi filigranowym impastem.
Podobnie na prezentowanym obrazie "Infanta" twarz dziewczyny i jej dłonie skomponowane są z impastowych kropek, jej włosy z drobnych pasów farby a jej szeroki kołnierzyk i mankiety są niczym collage z kwiecistej koronki. Elementy te "położone" na płaskich płaszczyznach zieleni tła i czerni sukni, syntetycznie budują cały portret. Centralna, wręcz symetryczna kompozycja postaci sportretowanej idealnie en-face, skupia uwagę odbiorcy na twarzy dziewczyny. Jej wysokie czoło, duże ciemne oczy w jasnej oprawie oraz delikatny tajemniczy uśmiech, mimo wiktoriańskiej sukni i upięcia włosów, przywodzą na myśl damy renesansu.
Obecnie większość spuścizny artystycznej Hanny "Kali" Woynarowskiej znajduje się w zbiorach Polskiego Muzeum w Rapperswil, nieliczne obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w Europie i Stanach Zjednoczonych, dlatego też obraz "Infanta" to wybitna rzadkość i pozycja w najwyższym stopniu kolekcjonerska.