In the Round, 1964 r.

Początek działalności twórczej Hansa Beckmanna w żadnym wypadku nie zapowiadał, że artysta stanie się jednym z najważniejszych i najlepiej rozpoznawalnych twórców op-artu. Beckmann w latach 1928-32 studiował w słynnej niemieckiej uczelni artystyczno-rzemieślniczej, czyli w Bauhausie, wraz z takimi (późniejszymi) klasykami awangardy jak Paul Klee, Wassily Kandinsky czy Josef Albers. Jego pierwsze prace utrzymane były w stylistyce surrealizującej abstrakcji, bliskiej przedwojennym awangardom. Po ukończeniu studiów w Bauhausie uczestniczył również w kursach fotograficznych w Wiedniu, co z kolei zaowocowało licznym zbiorem przedwojennych fotografii, stanowiących niezwykle ważny, acz zapominany aspekt twórczości Beckmanna. Do Wiednia przeprowadził się ze swoją przyszłą żoną, Matyldą Weiner, która wraz z nim studiowała na akademii Geographishe Lehr - und Versuchsanstalt (Bundesanstalt). W 1932 roku postanowili spędzić kilka miesięcy w rodzinnym kraju Matyldy, czyli w Czechosłowacji. W czerwcu wzięli ślub i od tej pory Beckmann stał się członkiem bardzo bogatej, żydowskiej rodziny - jego teść Georg Weiner był dyrektorem świetnie prosperujących rafinerii cukrowniczych Schöller. Młodzi znaleźli hojnego mecenasa, ale jednocześnie, w dobie gwałtownie rozwijającego się nazizmu musieli uciekać z ogarniętych zinstytucjonalizowanym antysemityzmem Niemiec. Postanowili na stałe przeprowadzić się do Pragi. Okres ten przedłużył się aż do 1948 roku, kiedy to, już po zakończeniu II wojny światowej, Beckmann i Matylda przeprowadzają się do Nowego Jorku. Wybór Pragi był dla Beckmanna wyborem oczywistym, wręcz naturalnym, ale powodów jego finalizacji było zdecydowanie więcej. Po dojściu Hitlera do władzy w 1933 roku awangarda była kryminalizowana, a twórcy sztuki współczesnej pozostawali bez zleceń i środków do życia. Emigracja stanowiła jedyną możliwość kontynuowania aktywności twórczej w kształcie, który odpowiadał absolwentowi najbardziej postępowej uczelni artystycznej początku XX wieku. Przez historyków sztuki badających twórczość Beckmanna, "praski" okres nazywany jest mianem "intermezzo", czyli swoistego przejścia pomiędzy różnymi formami. Rzeczywiście, kilkanaście lat pracy w bardzo trudnych, wojennych i powojennych warunkach, to przede wszystkim fotografie, często na poły dokumentalne i liryczne wizerunki naprędce komponowanych martwych natur, surrealizujących krajobrazów i sennych przedstawień zamglonej, pustej Pragi.

Niemiecki artysta, wykształcenie zdobył w Bauhausie. Studiował razem z Paulem Klee i Wassilym Kandinskim. Z tym drugim przez kolejne lata utrzymywał przyjacielskie kontakty. Mieszkał w Niemczech, następnie w Czechosłowacji, a finalnie osiadł w Stanach Zjednoczonych, gdzie zajął się fotografowaniem, twórczością artystyczną oraz pedagogiczną. Tworzył w nurcie sztuki optycznej, czego kulminacją była prestiżowa wystawa zbiorowa "The Responsive Eye" w Museum of Modern Art w 1965 roku, w której poza Beckmannem udział wzięli również m.in. Josef Albers, Richard Anuszkiewicz, Enrico Castellani, Julian Stańczak, Frank Stella czy Victor Vasarely. Artysta doczekał się również licznych wystaw monograficznych w latach 1962-78.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.