Widok Krakowa, 1493

Widok oprawiony. Najstarsze przedstawienie miast: Krakowa, Kazimierza i Kleparza. Towarzyszy mu obszerny opis miasta w tekście. Widok opracowany indywidualnie, wyróżnia się rozmiarami, odbity jest z dwóch klocków drzeworytniczych. Przedstawia schematyczny obraz zabudowy w pewnym stopniu zgodny z realiami Krakowa z końca XV wieku, uderza poprawnością topograficznej zgodności. Nad Krakowem wyeksponowano wzgórze wawelskie, zaznaczono ul. Grodzką prowadzącą do Rynku, gdzie widoczny kościół Mariacki. Z lewej strony miasto Kazimierz otoczone wodami obu odnóg Wisły, z murami obronnymi (w rzeczywistości były znacznie skromniejsze). Na horyzoncie pagórkowate Krzemionki z kościółkiem św. Benedykta. Z prawej strony, u dołu, przedstawiony schematycznie Kleparz z kościołem św. Floriana, u góry klasztor Norbertanek na Zwierzyńcu. Między nimi wije się, zgodnie z ówczesnym stanem, rzeka Rudawa. Na dalekim horyzoncie, po drugiej stronie Wisły, opactwo benedyktyńskie w Tyńcu. Nie ulega wątpliwości, że widok powstał przy udziale osoby dobrze znającej miasto. Za domniemanego współautora uważa się Konrada Celtisa, humanistę przebywającego w Krakowie w latach 1489-1491, który utrzymywał kontakty z Hartmannem Schedlem i mógł pomóc przy opracowaniu widoku- miasta.