Piękna Włoszka, 1863 r.

LEHMANN Heinrich (Karl Ernst Rudolf Heinrich Salem)
Uczył się malarstwa początkowo u swojego ojca, także malarza Leo Lehmanna, później w Hamburgu u G. Hardoffa starszego i S. Bendixena. W 1831 roku wyjechał do Paryża, gdzie uczył się w pracowni Ingresa, który uważał go za jednego z najlepszych swoich uczniów. Zadebiutował na Salonie, w 1835 roku, obrazem "Pożegnanie Tobiasza". W 1837 roku powrócił do Niemiec, gdzie mieszkał do 1849 roku, z przerwą na czteroletni pobyt w Rzymie (1844 - 48). W 1842 roku namalował obraz do ołtarza głównego, dla rzymskiego kościoła św. Mikołaja, malował także obrazy sakralne dla kościołów w Paryżu. W 1847 roku przyjął obywatelstwo francuskie, a w 1864 roku został członkiem Instytutu Francuskiego. Był uznanym portrecistą, utrwalił podobizny m.in. Franciszka Liszta, Fryderyka Chopina, Thorwaldsena, Stendahla, Ary Scheffera. Tworzył także sceny mitologiczne oraz sceny alegoryczne na zamówienia paryskich instytucji, np. dla Pałacu Sprawiedliwości w 1871 r. Obrazy artysty znajdują się m. in. w Hamburgu, zbiorach w Wersalu, Lionie i Berlinie.