Portret duchownego z ikoną

Choć właściwie zapomniana przez współczesną historię sztuki, Helena Teodorowicz-Karpowska odgrywała istotną rolę w życiu artystycznym dwudziestolecia międzywojennego. Artystka dorastała w Warszawie, lecz studiowała na petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Dymitra Kardowskiego. Pozostawała w Rosji do 1921 roku, a powróciwszy do Warszawy rozpoczęła karierę w odrodzonej Rzeczpospolitej. Należała do Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków i brała udział w jego zbiorowych wystawach. Odbyła podróż do Włoch, z której obrazy prezentowała na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929 roku (w sekcji Towarzystwa właśnie). Artystka eksponowała swoje prace w Związku Zawodowym Polskich Artystów Plastyków, Instytucie Propagandy Sztuki, Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie czy Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Ciekawostkę stanowi jej wystawa w Brazylii w 1936 roku. Opiekę nad nią objęło towarzystwo polsko-brazylijskie "Kościuszko" oraz związek artystów brazylijskich. Odbyła się początkowo w Rio de Janeiro, potem w São Paulo, a końcowo została przewieziona do Argentyny. Po wybuchu wojny Teodorowicz-Karpowska wstąpiła do Armii Krajowej. Poległa w powstaniu warszawskim. Prezentowana praca stanowi reprezentatywny przykład dla całej twórczości malarki. Jej całe dzieło utrzymane jest w duchu tradycjonalistycznego, figuratywnego malarstwa z kręgu szeroko pojmowanego realizmu. Teodorowicz-Karpowska posługiwała się kolorystyczną manierą, w której nieraz używała syntetycznej formy, czy wręcz deformacji, chcąc uchwycić plastyczny wyraz rzeczy. Jej martwe natury, pejzaże, a przede wszystkim chętnie malowane portrety posiadają barwny, radosny charakter i często odznaczają się swoistym dostojeństwem.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.