Akt

Od 1902 r. studiował w SSP i Politechnice Warszawskiej. W 1907 r. rozpoczął naukę w paryskiej Académie "La Palette". Od 1909 r. często wyjeżdżał do Bretanii: do Pont-Aven i Le Pouldu, gdzie spotkał W. Ślewińskiego. Był blisko związany z krytykami A. Baslerem i A. Salmonem, którzy promowali jego malarstwo. Regularnie uczestniczył w paryskich Salonach: Niezależnych, Tuileries i Majowym. Utrzymywał kontakty z Picassem, Mattisem, Grisem i Severinim. Często wyjeżdżał w południowe rejony Francji, m.in. do Cassis. W czasie okupacji przebywał w Owernii. Do Paryża powrócił w 1941 r. Indywidualnie wystawy Haydena odbyły się w znanych galeriach Paryża: Druet (1911), Zborowski (1923) i Zak (1928, 1933) oraz w Waddington Gallery w Londynie (1959, 1964, 1967, 1961). Retrospektywne pokazy malarstwa artysty miały miejsce m.in. w Musée National d`Art Moderne w Paryżu (1968) i Musée des Beaux-Arts w Rennes (1979). Na wczesną twórczość Haydena oddziałał syntetyzm Szkoły Pont-Aven i malarstwo Ślewińskiego. Geometryzacja form w obrazach z lat 1912-14 ujawnia inspiracje sztuką Cézanne`a i estetyką wczesnego kubizmu. W okresie 1915-21 obok motywów pejzażowych i martwych natur pojawiły się typowe dla kubistycznej ikonografii kompozycje z postaciami muzykantów i aktorów. W latach 1922-53 artysta malował ujęte w realistycznej konwencji pejzaże i portrety pokrewne stylistyce M. Kislinga.
Do tego nurtu należy prezentowany wizerunek kobiety przygotowującej się do morskiej kąpieli. Wyraźne są w nim wpływy neo-klasycystycznych tendencji rozpowszechniających się w sztuce europejskiej w latach 20., a także inspiracje czerpane z późnej twórczości Renoira. W tej znakomicie zrównoważonej kompozycyjnie i kolorystycznie pracy uderza masywność proporcji modelki i mistrzowskie oddanie jej karnacji; bryłę wydobywa tu subtelny modelunek światłocieniowy, obłość ramion i kolan uwypuklają delikatne refleksy słonecznego światła. W swej ekspertyzie Jerzy Malinowski datuje pracę na ok. 1930 r. wskazując na stylistyczną bliskość takich obrazów jak "Kąpiące się" (1922, repr. w "Les peintres de Zborowski. Modigliani, Utrillo, Soutine et leurs amis", Fondation de l`Hermitage, Lozanna 1994, poz. 66), "Akt śpiącej kobiety" (1922, repr. j.w., poz. 67) oraz "Wielki akt" (repr. w "Tableau moderne", kat. auk. Drouot-Richelieu, Paryż 29.05.1998, poz. 24).