Niebieskie trio (Trio), 1968 r.

Według monografisty Haydena, Artura Winiarskiego, "Niebieskie trio" jest jedną z najważniejszych późnych prac artysty i uznać je można za klamrę zamykającą jego twórczość. Niewątpliwie "Niebieskie trio" ma wszelkie predyspozycje by uznać je za opus magnum artysty. Sugeruje to - w myśl tradycji francuskiego malarstwa - już sam monumentalny rozmiar obrazu (114 x 195 cm), ale również pracochłonny proces jego powstawania. Ze wspomnień żony artysty, Josette, wiadomo bowiem, że Hayden zanim przystąpił do malowania stworzył wiele szkiców i studiów. Cześć z nich wykonywał u przyjaciół, do których wraz z zoną chodził na muzyczne wieczory ( J. Hayden, Souvenirs sur son travail [w:] Henri Hayden, katalog wystawy, Musee Thomas-Henry, Cherbourg 1997, s. 70). "Niebieskie trio" wywodzi się jednak nie tylko z tych późnych studiów, ale również z kompozycji wcześniejszych: kubistycznych "Trzech muzyków" z 1919/1920 roku (Musee des beaux-arts w Lyonie), czy kolorystycznego "Kwartetu" z 1953 roku (kolekcja Marka Roeflera). O randze obrazu i jego ważnym miejscu w spuściźnie Haydena świadczy również fakt, że artysta powtórzył "Niebieskie trio" w technice litografii w 1969 roku.

Studiował w Warszawie w SSP i na Politechnice oraz w paryskiej Academie "La Palette". Wystawiał w Paryżu na Salonach: Niezależnych, Tuileries i Majowym. Dużo czasu spędzał na południu Francji. Miał indywidualne wystawy w renomowanych galeriach Paryża i Londynu. W latach 1922-53 malował realistyczne pejzaże i portrety. Pod koniec życia nawiązał do swych kubistycznych doświadczeń z młodości, tworząc obrazy z pogranicza sztuki figuralnej i abstrakcyjnej.