Pejzaż z Prowansji, 1925 r.

Prezentowane dzieło pochodzi z okresu, w którym Henryk Hayden poszukiwał nowej formy malarskiej. Wyczerpany fazą kubistyczną w swojej twórczości, wybrał się w podróż na południe Francji, by odnaleźć nową wizualną wrażliwość. Artysta na ten czas zrezygnował ze stylizacji na rzecz próby wiernego, bardziej realistycznego oddawania natury. Na rozstawionej w plenerze sztaludze kładł świeże płótna i z nowym rozmiłowaniem i wirtuozerią zaczął malować pejzaże. Ujmujące w prezentowanym obrazie jest światło i intensywne plamy barwne, które, lekko kładzione subtelnymi pociągnięciami pędzla, wydobywają uroki pagórków i otaczającej ich roślinności. Henryk Hayden obserwował świat takim, jakim był, a w swych obrazach zawierał jego cudowny koloryt i zmieniający się blask.
"Kubizm wniósł do malarstwa bardzo wiele, był jednak sztywnym gorsetem - zbyt wiele reguł, zbyt mało miejsca dla emocji. Po czterech czy pięciu latach wierności tej estetyce Henryk poczuł się więźniem. Malarzem zdanym na retorykę i jej ograniczenia. Był młody, chciał i śnił o wolności. Trzeba przyznać, że w ostatnich obrazach z końca 1920 i z 1921 roku wyczuwa się wielką wrażliwość. Mówi się, że Hayden był Renoirem kubizmu. Jest w tym trochę prawdy. To jeden z niewielu kubistów malujących pejzaże w czasach, gdy triumf święciły przede wszystkim martwe natury i portrety. Dzięki niemu w ostatnim okresie kubizm zabarwił się głęboką wrażliwością i poezją, których próżno szukać gdzie indziej" - pisał o artyście jego przyjaciel Pierre Célice.

Studiował w Warszawie w SSP i na Politechnice oraz w paryskiej Academie "La Palette". Wystawiał w Paryżu na Salonach: Niezależnych, Tuileries i Majowym. Dużo czasu spędzał na południu Francji. Miał indywidualne wystawy w renomowanych galeriach Paryża i Londynu. W latach 1922-53 malował realistyczne pejzaże i portrety. Pod koniec życia nawiązał do swych kubistycznych doświadczeń z młodości, tworząc obrazy z pogranicza sztuki figuralnej i abstrakcyjnej.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.