Portret hrabiny Hutten-Czapskiej

Prezentowane popiersie hrabiny Hutten-Czapskiej jest doskonałym przykładem portretowej twórczości Hochmana. Artysta modelował popiersia i głowy już jako student w pracowni Konstantego Laszczki. Na jego realizacje oddziałali, oprócz krakowskiego profesora, także Paweł Rosen i Auguste Rodin (w którego paryskiej pracowni rzeźbiarz krótko studiował). Formuła sztuki Hochmana nawiązywała do impresjonizmu, klasycyzmu i secesji. artysta w okresie krakowskim utrzymywał bliskie relacje z tamtejszym środowiskiem artystycznym i arystokracją. Portretował m.in. Juliana Fałata i jego żonę Marię Luizę. Z czasem Hochman włączył się także w obieg życia artystycznego mniejszości żydowskiej. Zaczął tworzyć kompozycje o tematyce symbolicznej i historycznej. W latach trzydziestych współtworzył Zrzeszenie Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy (z którym wystawiał m.in. Bruno Schulz). Był blisko związany z mieszkającą w Tarnowie rzeźbiarką Henryką Kerner. W czasie wojny początkowo ukrywał się w Wieliczce i Biskupicach, ale w 1943 dobrowolnie zgłosił się do getta w Bochni. Zmarł w 1944 roku.

Tylko nieliczne prace Henryka Hochmana przetrwały okres okupacji. Rozproszeniu i zniszczeniu uległy dzieła zgromadzone w pracowni rzeźbiarza. Prace, które znajdowały się w przestrzeni publicznej Krakowa zniszczyli naziści. Nasza wiedza na temat twórczości Hochmana jest fragmentaryczna i oparta głównie na fotograficznych reprodukcjach pojawiających się w lwowskiej i krakowskiej prasie międzywojnia. Jest to to sytuacja o tyle kłopotliwa, że mamy w przypadku tego krakowskiego artysty do czynienia z jednym z ważniejszych i ciekawszych twórców swojej epoki. Hochman wystawiał dużo i z sukcesami już w pierwszych latach po zdobyciu dyplomu krakowskiej ASP. Tylko w latach 1904-1907 krakowska publiczność mogła oglądać jego prace na jedenastu wystawach. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Hochman wystawiał głównie we Lwowie, Krakowie i Warszawie. Artysta uczestniczył też w głośnym Salonie 1934 roku, który wzbudził wiele kontrowersji wśród młodych artystów. W tym samym roku prace Hochmana wystawiano w Żydowskim Domu Akademickim obok kompozycji Xawerego Dunikowskiego i Henryka Kuny. Artysta wystawiał też we Francji, Niemczech, Austrii, na Węgrzech i we Włoszech.