Głowa męska

Urodzony w Warszawie Henryk Kuna początkowo kształcił się na rabina. Około 1900 rozpoczął naukę rzeźby w pracowni Piusa Welońskiego w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a następnie w ASP w Krakowie pod kierunkiem Konstantego Laszczki. Jeden z założycieli i członek Stowarzyszenia Artystów Polskich Rytm, istniejącego w latach 1922-1932. Jedna z jego rzeźb - "Rytm", datowana na 1925, a odsłonięta w 1929 r., znajduje się w Parku Skaryszewskim w Warszawie. W 1931 Kuna wygrał piąty (licząc od 1925 r.) konkurs na pomnik Adama Mickiewicza w Wilnie. Jego projekt nie został zrealizowany w efekcie nagonki prasy wileńskiej (zachowały się płaskorzeźby przeznaczone do umieszczenia na cokole). Od 1936 Kuna był profesorem rzeźby na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Przeżył drugą wojnę światową, a w 1945 r. został mianowany profesorem rzeźby na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, ale zmarł przed objęciem stanowiska.
Prezentowany gips (terakota ?), niemal na pewno jest modelem - w zamierzeniu brązowej - rzeźby. Będąc niewątpliwie portretem konkretnej osoby, przedstawia on popiersie wpatrzonego w dal mężczyzny w średnim wieku, o długiej, nagiej szyi, z wysoko zaczesanymi bujnymi włosami, z krótką brodą i wąsami okalającymi usta. Popiersie posadowione jest na wysokim sześciennym cokole.